Αρχική Διαβήτης Υγεία - επιστήμη 100 χρόνια από την ανακάλυψη της ινσουλίνης

100 χρόνια από την ανακάλυψη της ινσουλίνης

0
100 χρόνια από την ανακάλυψη της ινσουλίνης
Dennis Klicker/Unsplash

Ήταν το 1921 όταν οι ερευνητές Frederick Banting και Charles Best στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο κατόρθωσαν να εξαγάγουν επιτυχώς ινσουλίνη από το πάγκρεας ενός σκύλου και να δοκιμάσουν την επίδρασή της.

1922 ήταν το έτος κατά το οποίο ο πρώτος ασθενής έλαβε τη θαυματουργή ουσία. Ήταν ο 14χρονος Leonard Thompson, τα επίπεδα σακχάρου του οποίου, μετά τη λήψη ενέσεων του εκχυλίσματος ινσουλίνης των Banting και Best άρχισαν να πέφτουν.

Εκείνη την περίοδο ταξίδεψαν στις ΗΠΑ, ο Αύγουστος και η Μαρία Κροχ, πείθοντας τους πρωτεργάτες της ανακάλυψης της ινσουλίνης να επιτρέψουν την παραγωγή της ουσίας στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Δανία. 

1923: Η Nordisk Insulinlaboratorium έγινε η πρώτη εταιρεία που προχώρησε στην εμπορική παραγωγή ινσουλίνης. Με τη χορήγηση της ινσουλίνης, το προσδόκιμο ζωής των ατόμων που διαγιγνώσκονταν με σακχαρώδη διαβήτη άρχισε να παρατείνεται σημαντικά. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι έως τότε, η διάγνωση του διαβήτη ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη. 

Παρ’ όλα αυτά,  η θεραπευτική αγωγή δεν ήταν ακόμη άψογη. Απαιτούσε πολλές ενέσεις την ημέρα και συνοδευόταν από αλλεργικές αντιδράσεις και επιπλοκές. 

1946: Ο Hans Christian Hagedorn ανακάλυψε την NPH ινσουλίνη, η οποία παρέτεινε τη δράση της ινσουλίνης, με αποτέλεσμα τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη να λαμβάνουν λιγότερες ενέσεις.

1960:  Τότε έγινε σαφές ότι υπάρχουν διάφοροι τύποι σακχαρώδους διαβήτη- με συχνότερο τον ΣΔ2. 

Δεκαετία ΄70: Κυκλοφόρησαν οι πρώτοι φορητοί μετρητές γλυκόζης. Η αυτοπαρακολούθηση της γλυκόζης στο αίμα (SMBG) ήταν πλέον δυνατή με φορητούς μετρητές γλυκόζης, χρησιμοποιώντας ταινίες μέτρησης στο σπίτι. Αυτή η καινοτομία αποτέλεσε τη βάση για την ανάπτυξη της συνεχούς παρακολούθησης της γλυκόζης (CGM).

Την ίδια δεκαετία, η HbA1C, η οποία αντικατοπτρίζει τα μέσα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα για τις τελευταίες 120 ημέρες, κατέστη η κύρια μέθοδος αξιολόγησης της διαχείρισης των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Η ανακάλυψή της επέτρεψε στους ιατρούς να αξιολογούν την επίδραση των αλλαγών στον τρόπο ζωής και της φαρμακευτικής αγωγής σε μακροπρόθεσμες υγειονομικές εκβάσεις.

1982: Έγινε εμπορικά διαθέσιμη η πρώτη ανθρώπινη ινσουλίνη, με χρήση τεχνολογίας ανασυνδυασμένου DNA. Ήταν ίδια με την ινσουλίνη που παράγεται από τον οργανισμό, πιο καθαρή και μπορούσε πλέον να παραχθεί σε απεριόριστες ποσότητες.

1983: Κυκλοφόρησε η πρώτη μίνι αντλία ινσουλίνης, διασφαλίζοντας ότι τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη μπορούσαν να ωφεληθούν από την έγχυση ινσουλίνης όσο και όποτε χρειαζόταν στη διάρκεια της ημέρας.

1985: Η πρώτη πένα για τη χορήγηση ινσουλίνης είναι γεγονός. 

Η πένα προσέφερε στα άτομα με διαβήτη έναν ακριβή, βολικό και σχεδόν ανώδυνο τρόπο χορήγησης της ινσουλίνης, βελτιώνοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των ατόμων με διαβήτη. 

1996: Τα ανάλογα ινσουλίνης, μια σειρά από ταχείας

και μακράς δράσης σκευάσματα, δημιουργήθηκαν για να μιμηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη φυσιολογική έκκριση ινσουλίνης.

Τα ανάλογα ινσουλίνης διαθέτουν φαρμακοτεχνικές τροποποιήσεις που διασφαλίζουν πιο προβλέψιμη απορρόφηση, διευκολύνοντας τον προγραμματισμό της χορήγησης σε σχέση με τα γεύματα και μειώνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης υπογλυκαιμικών επεισοδίων και αύξησης βάρους σε σύγκριση με τις ανθρώπινες ινσουλίνες.

1999: Εγκρίθηκε το πρώτο επαγγελματικό σύστημα συνεχούς παρακολούθησης γλυκόζης (CGM). 

2005: Με την εισαγωγή των αγωνιστών των υποδοχέων του GLP-1

και αργότερα των αναστολέων του SGLT-2, η θεραπευτική προσέγγιση του σακχαρώδους διαβήτη ξέφυγε από τη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. 

Οι αγωνιστές των υποδοχέων του GLP-1 μειώνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, αυξάνοντας την ποσότητα της ινσουλίνης που εκκρίνεται από το πάγκρεας μετά τη λήψη τροφής, ενώ παράλληλα αυξάνουν το αίσθημα κορεσμού και οδηγούν σε μείωση της πρόσληψης τροφής.

2010: Τα ανάλογα ινσουλίνης νέας γενιάς προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία και αποτελούν εύκολη και βολική θεραπευτική επιλογή για τα άτομα που ζουν με διαβήτη. 

Οι μακράς δράσης ινσουλίνες, λόγω της αργής και σταδιακής απελευθέρωσης του φαρμάκου μειώνουν τον αριθμό των ενέσεων που απαιτούνται, καθώς και τον κίνδυνο υπογλυκαιμικών επεισοδίων σε σύγκριση με της πρώτης γενιάς ανάλογα βασικής ινσουλίνης. 

Οι ταχείας δράσης ινσουλίνες, από την άλλη πλευρά, προσφέρουν άνεση και ευελιξία μειώνοντας την ανάγκη προγραμματισμού της χορήγησης του φαρμάκου σε σχέση με τα γεύματα.

2019: Το καινοτόμο δισκίο GLP-1RA μειώνει τις ανάγκες θεραπείας με ενέσιμο ανάλογο του GLP-1 και αναμένεται να αποτελέσει μία λύση για πολλά άτομα που ζουν με διαβήτη τύπου 2. 

2021: Σήμερα, έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερες θεραπευτικές επιλογές παρά ποτέ. 

Μελλοντικά, αναμένονται νέες καινοτομίες τόσο σε φαρμακευτικά προϊόντα όσο και σε συστήματα χορήγησης, που θα προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία και μία πιο ολιστική προσέγγιση στη διαχείριση του σακχαρώδους διαβήτη. 

Η επιστήμη προσβλέπει σε έναν κόσμο όπου κανείς δεν θα χρειάζεται να ανησυχεί για τη ζωή με τον ΣΔ. 

Διαβάστε επίσης / Εβδομαδιαία ινσουλίνη. Πόσο κοντά είμαστε;

Για να ενημερωθείτε σχετικά με τις δράσεις μας μπορείτε να ακολουθήσετε τις σελίδες μας στο Facebook και στο Instagram!

preloader