Ο εμβολιασμός, είναι σίγουρα ο πιο αποτελεσματικός και φθηνός τρόπος για την πρόληψη σειράς ασθενειών. Με βάση τον εμβολιασμό, στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, εξαλείφθηκαν μια σειρά από θανατηφόρες και πολύ μεταδοτικές ασθένειες, όπως η ευλογιά, η πολιομυελίτιδα και πολλές άλλες. Να θυμηθούμε ότι η ευλογιά, που το εμβόλιό της εφευρέθηκε το 1976, είχε στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερα από 300 με 500 εκατομμύρια ατόμων τον 20ο αιώνα.
Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες και λόγω της πανδημίας του SARS-CoV-2, η ανάγκη των μαζικών εμβολιασμών επανέφερε τις έννοιες της ανοσίας της αγέλης, της ασφάλειας των εμβολιασμών, της αποτελεσματικότητάς τους και πολλών αναλόγων ερωτήσεων. Η πιθανή υγειονομική κατάρρευση, ανάγκασε την επιστήμη να αναπτύξει σε ελάχιστα χρονικά όρια εμβόλια για τη νόσο COVID-19.
Με αιχμή την τεχνολογία του Messenger RNA (αγγελιοφόρου RNA) που αποτελεί το μέλλον για την αντιμετώπιση νεοπλασματικών ασθενειών και όχι μόνο, παράχθηκαν εμβόλια τα οποία δεν έλαβαν έγκριση από τους Παγκόσμιους Φαρμακευτικούς Οργανισμούς, αλλά προσωρινή άδεια. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, εμβόλια με παλαιότερες τεχνολογίες πήραν επίσης προσωρινή άδεια κυκλοφορίας. Η έννοια της προσωρινής αδειοδότησης σημαίνει ότι το κάθε εμβόλιο βρίσκεται σε διαρκή έλεγχο μέχρι να πάρει πλήρη άδεια κυκλοφορίας. Με αφορμή τα ανωτέρω, πολλοί ήταν αυτοί που διατύπωσαν ενστάσεις για τα κυκλοφορούντα εμβόλια ενάντια στον SARS-CoV-2, βρισκόμενοι είτε μέσα, είτε στις παρυφές της επιστημονικής κοινότητας.
Για να περάσουμε στα δικά μας, οι ως άνω αντιδράσεις φαίνεται πως αποτελούν ανασχετική δύναμη σημαντικού ποσοστού ατόμων με αυξημένη νοσηρότητα από τον SARS-CoV-2, όπως για παράδειγμα άτομα μεγαλύτερα των 65 ετών. Άμεσα γεννιέται το ερώτημα: Γιατί κάποιοι από αυτούς τους συνανθρώπους μας ζητούν από μόνοι τους να εμβολιαστούν, για παράδειγμα για τον ιό της γρίπης ή πολύ περισσότερο, για τον πνευμονιόκοκκο, το κλωστηρίδιο του τετάνου ή τον έρπητα ζωστήρα, αλλά όχι για τον SARS-CoV-2; Δύσκολα μπορεί να απαντήσει κάποιος μονοδιάστατα ή μονοσήμαντα, ακόμα κι αν ασκεί επί χρόνια την κλινική ιατρική πράξη. Το σίγουρο είναι πως το άγχος της πολιτείας και των πολιτών λόγω της πανδημίας, δεν έδωσε τη σκυτάλη της εμβολιαστικής καμπάνιας γρήγορα και στο βαθμό που θα έπρεπε στα χέρια του κλινικού γιατρού. Η σχέση εμπιστοσύνης Ιατρού-Ασθενούς, όταν είναι χρόνια, δύσκολα διαταράσσεται από οτιδήποτε. Αυτό, αναμφίβολα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο πάνω στον οποίο χτίζεται η πρόληψη, δηλαδή στις παρούσες συνθήκες ο εμβολιασμός.
Σήμερα, έχοντας εμπειρία ενάμιση χρόνου από την εμφάνιση του SARS-CoV-2, οι γνώσεις της ιατρικής κοινότητας φαίνονται ισχυρότερες από ποτέ. Το τρίπτυχο Πρόληψη (εμβολιασμός)- Αντιμετώπιση-Αποκατάσταση, που ισχύει για πολλά μεταδοτικά νοσήματα, ισχύει και για τον SARS-CoV-2.
Η ιατρική κοινότητα, στη συντριπτική της πλειοψηφία, μένει απ᾽έξω από οτιδήποτε δεν προάγει, προστατεύει και βελτιώνει την ανθρώπινη ζωή.
Η σημασία του εμβολιασμού, επαναφέρει την εξαιρετική σημασία της σχέσης Ιατρού-Ασθενούς, δίνοντας το μήνυμα ότι οι κοινωνίες που κινούνται με οδηγό την ενσυναίσθηση, με γνώση και συστηματική προσέγγιση, υπερβαίνουν φοβίες και θεωρίες που αφορούν σε άλλες εποχές.
Ο εμβολιασμός, η κοινωνική αποστασιοποίηση και η χρήση κατάλληλων μασκών, μαζί με την έλευση των μονοκλωνικών αντισωμάτων και, αργότερα, των αντιικών σκευασμάτων, δίδουν και θα δώσουν τη λύση για την αντιμετώπιση του SARS-CoV-2.
Διαβάστε επίσης / ΑΤΟΜΟ ΜΕ ΔΙΑΒΗΤΗ – Η σημασία του εμβολιασμού
Για να ενημερωθείτε σχετικά με τις δράσεις μας μπορείτε να ακολουθήσετε τις σελίδες μας στο Facebook και στο Instagram!
