Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και η παχυσαρκία είναι παθήσεις, η συχνότητα των οποίων αυξάνεται ραγδαία. Η παγκόσμια έκρηξη της παχυσαρκίας σε διαστάσεις πανδημίας, ακολουθείται από τον αλματωδώς αυξανόμενο αριθμό των ατόμων με διαβήτη τύπου 2.
Σήμερα, είναι αποδεδειγμένο, ότι η παχυσαρκία είναι ο σημαντικότερος προδιαθεσικός παράγοντας εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Ο μηχανισμός είναι γνωστός και οφείλεται στο ότι η περίσσεια του σωματικού λίπους που υπάρχει στην παχυσαρκία και ιδιαίτερα αυτή που βρίσκεται ενδοκοιλιακά, εμποδίζει τη δράση της ινσουλίνης που παράγεται για τη ρύθμιση του σακχάρου. Τότε, δημιουργείται η προϋπόθεση εμφάνισης του διαβήτη.
Αρχικά, ο οργανισμός παράγει αντιρροπιστικά παραπάνω ινσουλίνη και καταφέρνει και ρυθμίζει το σάκχαρο. Όμως, με την πάροδο του χρόνου, αυτή η ικανότητα εκπίπτει, μειώνεται η παραγωγή ινσουλίνης και εμφανίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης.
Αλλά και ο διαβήτης μπορεί να αυξάνει το σωματικό βάρος, είτε μέσω της λήψης υδατανθράκων για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη των υπογλυκαιμιών, είτε μέσω της αντιδιαβητικής αγωγής, αφού όλες οι παλαιότερες αγωγές και κυρίως η ινσουλίνη, αυξάνουν το σωματικό βάρος. Ευτυχώς, οι νεότερες θεραπευτικές κατηγορίες αντιδιαβητικών φαρμάκων, εκτός της γλυκαιμικής ρύθμισης προκαλούν και απώλεια βάρους ή τουλάχιστον δεν αυξάνουν το σωματικό βάρος.
Κίνδυνοι
Οι δύο μεγαλύτεροι κίνδυνοι υγείας για το διαβητικό άτομο είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος. Όταν το διαβητικό άτομο, που ήδη διατρέχει τους παραπάνω κινδύνους, γίνει και παραμείνει παχύσαρκο, τότε η κατάστασή του επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο. Η παχυσαρκία, όταν συνυπάρχει με το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, εκτός του ότι δυσκολεύει κατά πολύ τη ρύθμισή του, επιδεινώνει την αρτηριακή υπέρταση, τη δυσλιπιδαιμία και τα υπόλοιπα μεταβολικά του προβλήματα, επιπλέον πολλαπλασιάζει τον ήδη αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων και καρκίνων.
Απώλεια βάρους
Με δεδομένη τη δυσμενή επίδραση της παχυσαρκίας στην υγεία του ατόμου με διαβήτη τύπου 2, το πρώτο θεραπευτικό μέτρο που πρέπει να πάρει το διαβητικό άτομο, αλλά και κάθε άτομο με αυξημένο σωματικό βάρος που επιθυμεί να βελτιώσει την υγεία του, είναι να χάσει βάρος. Η απώλεια βάρους βελτιώνει την υγεία όλων των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων. Ειδικά για τα διαβητικά άτομα, είναι αποδεδειγμένο ότι η απώλεια βάρους επιφέρει μείωση των επιπέδων του σακχάρου αίματος, μείωση των συμπτωμάτων του διαβήτη, εάν υπάρχουν, βοηθάει στη ρύθμιση της αρτηριακής υπέρτασης και της δυσλιπιδαιμίας, συνοδεύεται από μείωση του αριθμού των φαρμάκων που λαμβάνει το άτομο και, κάτι πολύ σημαντικό: Εάν η απώλεια βάρους είναι πάνω από το 15% του αρχικού σωματικού βάρους τους, τότε ο διαβήτης μπορεί να τεθεί σε ύφεση, δηλαδή να εμφανισθούν φυσιολογικές τιμές σακχάρου χωρίς καμία αντιδιαβητική αγωγή.
Επιπλέον όλων των παραπάνω, είναι εξαιρετικά σημαντικής σημασίας, ότι σε περίπτωση μεγάλης απώλειας βάρους, το προσδόκιμο επιβίωσης του διαβητικού ατόμου αυξάνεται σημαντικά και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί το προσδόκιμο επιβίωσης να επιμηκυνθεί έως και 9 χρόνια.
Συνεπώς, η στρατηγική της θεραπευτικής αντιμετώπισης του διαβήτη τύπου 2, θα πρέπει να περιλαμβάνει πάντα, και ίσως κατά προτεραιότητα, και την απώλεια βάρους, γιατί τότε το διαβητικό άτομο θα εξασφαλίζει και καλύτερη ποιότητα και περισσότερη ποσότητα ζωής.
