Διαβήτης και Εμφυτεύματα Δοντιών

1190
Τα εμφυτεύματα δοντιών είναι ο ιδανικός τρόπος αποκατάστασης για όσους έχουν χάσει ένα ή περισσότερα δόντια.  Καθώς τα εμφυτεύματα στηρίζονται άμεσα στη γνάθο, προσφέρουν σταθερά και σίγουρα δόντια, μια φυσική εμφάνιση στο χαμόγελο και διατηρούν ένα νεανικό πρόσωπο, αποτρέποντας  την απορρόφηση των οστών και την ατροφία της γνάθου.
Ο διαβήτης επηρεάζει ως γνωστόν την μικρο-κυκλοφορία και επούλωση των ιστών και       γι’ αυτόν το λόγο για πολλά χρόνια θεωρούσαμε ότι ο διαβήτης αποτελεί απόλυτη αντένδειξη για μια εμφύτευση.  Όλο και περισσότερες έρευνες έρχονται να ανατρέψουν την άποψη αυτή. 

Διαβήτης, επούλωση των οστών και εμφυτεύματα

Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο μη ρυθμισμένος διαβήτης επηρεάζει αρνητικά τη φυσιολογική επούλωση του οστού.  Τα μόνιμα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν  μειωμένη παραγωγή νέου οστού, ενώ συγχρόνως  επηρεάζεται και η φυσιολογική σύνθεση και δομή των οστών.
Ο τύπος του διαβήτη φαίνεται πως παίζει ρόλο, καθώς στο διαβήτη τύπου Ι, παρατηρούμε μειωμένη οστική πυκνότητα,  ενώ αντίθετα στο διαβήτη τύπου ΙΙ, η πυκνότητα του οστού είναι φυσιολογική ή ακόμα και υψηλότερη του φυσιολογικού.   Έχει παρατηρηθεί ότι η ινσουλίνη δε μειώνει απλά τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, αλλά συμβάλει στην παραγωγή οστού στα κόκαλα.

Παρόμοια είναι τα ευρήματα και με την επούλωση του οστού γύρω από εμφυτεύματα δοντιών σε πειραματόζωα:  η εναπόθεση νέου οστού  σε περιπτώσεις μη ελεγχόμενου διαβήτη ήταν χαμηλότερη των μη διαβητικών, ενώ σε διαβητικά ζώα που δέχονταν θεραπεία ινσουλίνης,  η ποσότητα οστού ήταν ίση ή ακόμα και μεγαλύτερη του φυσιολογικού.

 

Εμφυτεύματα δοντιών σε διαβητικούς ασθενείς

Έχουν γίνει πολλές στατιστικές έρευνες, όπου έδειξαν ότι τα ποσοστά επιτυχίας των εμφυτευμάτων είναι στους διαβητικούς όμοια  με αυτά σε μη διαβητικούς.
Φαίνεται ότι υπάρχει μια λίγο μεγαλύτερη τάση για απώλειες εμφυτευμάτων, ειδικά στο πρώτο έτος της αποκατάστασης, ενώ όλοι οι ερευνητές τονίζουν τη σημασία της καλής ρύθμισης των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.  Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν και έρευνες που έδειξαν ακριβώς το αντίθετο:  ότι τα ποσοστά επιτυχίας σε μη ρυθμισμένους διαβητικούς είναι παρόμοια με τους μη-διαβητικούς.

Ο χρόνος που χρειάζεται το εμφύτευμα για να ενσωματωθεί στη γνάθο είναι σημαντικός για μια  επιτυχημένη εμφύτευση.  Έρευνες έδειξαν ότι  οστική επούλωση διαρκεί  τουλάχιστον 4 μήνες, ενώ τηρώντας πιο σύντομο χρόνο οστικής επούλωσης (3 μήνες) παρατηρήθηκαν ορισμένες απώλειες εμφυτευμάτων.  Έτσι, συνιστάται η τοποθέτηση της προσθετικής αποκατάστασης μετά την πάροδο 4-6 μηνών.

Η χρονική διάρκεια που έχει κάνει την εμφάνισή του ο διαβήτης φαίνεται ότι παίζει ρόλο, καθώς όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της νόσου, τόσο περισσότερες βλάβες επέρχονται στα αγγεία, οι οποίες με τη σειρά τους  μπορεί να επηρεάσουν την οστική επούλωση.  Δεν έχουμε ακόμα ξεκάθαρη εικόνα, καθώς κάποιες έρευνες έδειξαν σημαντικές απώλειες εμφυτευμάτων, ενώ αντίθετα άλλες έδειξαν ότι η διάρκεια του διαβήτη δεν επηρέασε σημαντικά τα ποσοστά επιτυχίας των αποκαταστάσεων με εμφυτεύματα δοντιών.

Ο τύπος του διαβήτη παίζει ρόλο, καθώς σε ασθενείς με  διαβήτη  τύπου Ι  παρατηρήθηκαν σημαντικά  περισσότερες απώλειες εμφυτευμάτων, απ’ ότι σε ασθενείς με διαβήτη  τύπου ΙΙ.  Κι εδώ επιβεβαιώνεται η ευεργετική επίδραση που έχει η θεραπεία ινσουλίνης στην επούλωση του οστού και σε μια θεραπεία με εμφυτεύματα δοντιών.

 

Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τις πιθανότητες για μια επιτυχημένη εμφύτευση σε διαβητικούς;

Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι η καλή ρύθμιση του διαβήτη πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από την εμφύτευση.  Η χορήγηση αντιβιοτικών και η χρήση αντισηπτικών στοματικών διαλυμάτων, σαφώς, σχετίζονται με μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας.

Η  επιλογή σύγχρονων εμφυτευμάτων  με ικανοποιητικό μήκος και διάμετρο και ειδική επεξεργασία της επιφάνειας, φαίνεται πως έχουν θετικά αποτελέσματα, ενώ είναι σημαντικό να επιτρέπουμε αρκετό χρονικό διάστημα για την ολοκλήρωση της οστεοενσωμάτωσης.

Στο μέλλον, θα περιμένουμε τις εξελίξεις της μοριακής βιολογίας με τη χρήση των αυξητικών παραγόντων και βιο-ενεργών ουσιών, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν θετικά την οστεοενσωμάτωση, ενώ  ήδη έχουμε κάποια πρώτα θετικά  μηνύματα με την πειραματική χρήση φαρμάκων και ουσιών που σχετίζονται με τη  ρύθμιση και θεραπεία του διαβήτη.

 

Συμπέρασμα

Άτομα με διαβήτη δεν έχουν λόγο να αποφύγουν μια αποκατάσταση με εμφυτεύματα δοντιών.

Η καλή ρύθμιση του διαβήτη είναι σημαντική για την επιτυχία και την καλή μετέπειτα πορεία των εμφυτευμάτων.
Όμως, ακόμα και όσοι δεν καταφέρνουν πάντα να ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να απολαύσουν τα πλεονεκτήματα από μια αποκατάσταση με εμφυτεύματα δοντιών.

Ας μην ξεχνάμε, ότι μέρος της ρύθμισης του διαβήτη είναι η διατροφή και τα εμφυτεύματα μας βοηθούν να τρεφόμαστε καλύτερα και πιο υγιεινά. Δεν θα ήταν υπερβολή, αν λέγαμε, ότι  με τα εμφυτεύματα μπορούμε να ρυθμίσουμε  το διαβήτη ακόμα καλύτερα.