Το άγχος έχει επηρεάσει και προβληματίσει κατά πολύ την ιατρική σκέψη. Καταρχήν, με το άγχος εμφανίζεται η ιδέα του προσωπικού πεδίου, θετικό ή όχι στην εμφάνιση του διαβήτη. Ωστόσο, στην βιβλιογραφία αναφέρεται ότι το άγχος συνδέεται τόσο με την έναρξη όσο και με την θεραπεία της ασθένειας. Στον διαβήτη, το άγχος επιδρά στην γλυκαιμία και μπορεί να προκαλέσει την πτώση 2 με 3 %  των κυττάρων με αποτέλεσμα την έναρξη του διαβήτη.

Οι Πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή των νέων στα Πανεπιστήμια είναι συχνά και αναπόφευκτα μια επιπλέον πηγή άγχους για τους νέους.

Το άγχος ορίζεται ως «η γενικευμένη απάντηση του οργανισμού σε κάθε απαίτηση που του γίνεται». Η προέλευση του άγχους μπορεί να είναι, αφενός φυσική όπως στην περίπτωση ασθένειας, τραυματισμού ή έντονης φυσικής άσκησης και αφετέρου ψυχική από κάποιο ευχάριστο ή δυσάρεστο γεγονός, έννοιες ή ανησυχίες αναφορικά με την υγεία, τις σπουδές, την οικογένεια. Ο οργανισμός για να αντιμετωπίσει το άγχος κινητοποιεί το νευρολογικό και το ορμονικό σύστημα.

Σε κατάσταση άγχους ο οργανισμός εκκρίνει κάποιες ορμόνες, οι οποίες ονομάζονται κατεχολαμίνες, την αδρεναλίνη και τη νοραδρεναλίνη και οι οποίες προκαλούν άμεσες φυσιολογικές αλλαγές, αύξηση του καρδιακού και αναπνευστικού ρυθμού, και το συκώτι παράγει γλυκόζη στο αίμα. Η έκκριση της αδρεναλίνης και της κορτιζόλης σε κατάσταση άγχους επιφέρει αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης.

Στο άτομο δίχως διαβήτη, όταν η γλυκόζη δεν χρησιμοποιείται από τον οργανισμό σε κάποια δράση, η αύξηση του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα θα επιφέρει απότομη έκκριση ινσουλίνης εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο την αύξηση της γλυκαιμίας. Στο άτομο με διαβήτη, αφού το πάγκρεας δεν παράγει ινσουλίνη, ο μηχανισμός ρύθμισης της γλυκαιμίας δεν λειτουργεί. Σε κατάσταση άγχους, στο άτομο με διαβήτη, αφενός η αύξηση του επιπέδου γλυκόζης στο αίμα και αφετέρου η αντίσταση στην ινσουλίνη θα επιφέρει αύξηση της γλυκαιμίας.

Το άγχος εκτός από την άμεση ορμονική επίδραση στο άτομο με διαβήτη επιδρά και έμμεσα στην ισορροπία της γλυκαιμίας αφού επηρεάζει την όρεξη, το ωράριο, τη φυσική δραστηριότητα, και τη δοσολογία ινσουλίνης.

Συνεπώς, «το άτομο με διαβήτη σε κατάσταση άγχους, όπου η γλυκαιμία θα είναι υψηλή θα πρέπει να μην λάβει τροφή, να σταματήσει κάθε φυσική δραστηριότητα μέχρι να ισορροπήσει η γλυκαιμία και να ρυθμίσει τη δόση ινσουλίνης».

Το άγχος και συναισθήματα όπως ο θυμός και η λύπη συσχετίζονται στο διαβήτη. Όταν το άγχος κατακλύζει το άτομο με διαβήτη και όταν ο θυμός εκφράζεται έντονα και η λύπη εκφράζεται με απόγνωση τότε αυτό έχει ως αποτέλεσμα την γλυκαιμική αλλά και ψυχική  αποδιοργάνωση του ατόμου. Πάρ’ αυτά, το άγχος και τα συναισθήματα είναι απαραίτητα για την εξέλιξη και τη ψυχική ισορροπία του ατόμου. Το άγχος είναι η ενέργεια που επιτρέπει στο άτομο να προσαρμοστεί σε μια κατάσταση και να εξελιχθεί ενώ οι συγκινήσεις είναι  συναισθηματικές αντιδράσεις συχνά έντονες όπως ο φόβος, ο θυμός, η λύπη, η χαρά.

Πηγές άγχους οικίες στο διαβήτη :

• Ο φόβος των ενέσεων,
• Τα ωράρια ενέσεων και γευμάτων,
• Η διατροφή,
• Ο φόβος υπογλυκαιμίας,
• Η ανησυχία για τις επιπλοκές του διαβήτη,
• Η δυσκολία να συνθέσει το άτομο πολλά στοιχεία την ίδια χρονική στιγμή, τη δόση ινσουλίνης, την ποσότητα και το είδος της τροφής και τη φυσική δραστηριότητα που θα ακολουθήσει.

Κάποιες φορές οι δραστηριότητες που έχεις να κάνεις αλλά και κάποιοι άνθρωποι σου προκαλούν δυνατά συναισθήματα όπως ανησυχία, ένταση, στενοχώρια, ακόμα και θυμό. Κάποιες φορές και ο διαβήτης σου σε νευριάζει, όταν έχεις τιμές που δεν μπορείς να τις εξηγήσεις ή μια υπογλυκαιμία που άργησε να περάσει.

Τα συναισθήματά σου κάποιες φορές μπορεί να σε εμποδίζουν να κάνεις κάτι θετικό που θα σε βοηθήσει εκείνη τη στιγμή. Έχεις νεύρα, οι γονείς σου εργάζονται πολλές ώρες και δεν τους βρίσκεις να τους μιλήσεις.  ‘Ωχου και αυτοί οι μεγάλοι όταν τους θέλεις δεν τους βρίσκεις ή σου λένε «δεν μπορώ τώρα, αργότερα», τι να πεις έχουν και εκείνη τα προβλήματά τους. Οι ατελείωτες ώρες μελέτης με σκοπό να «βγάλεις» την ύλη των μαθημάτων σου.

Και εγώ πως θα νοιώσω καλύτερα ;

Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι για να νιώσει κάποιος άνθρωπος καλύτερα. Είναι σημαντικό κάθε παιδί και κάθε άνθρωπος να βρει τον δικό του τρόπο χαλάρωσης.

• Άκουσε λίγη μουσική, η μουσική μας ηρεμεί, μας βοηθά να χαλαρώσουμε και μας ταξιδεύει στις όμορφες αναμνήσεις μας.
• Μίλησε στον καλύτερό σου φίλο ή σε κάποιο συγγενικό σου πρόσωπο, ή/και στους γονείς σου. Μιλώντας σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο μας βοηθά να αισθανόμαστε καλύτερα για τον εαυτό μας.
• Πήγαινε το σκυλάκι σου μια βόλτα.
• Διάβασε ένα εξωσχολικό βιβλίο που σε ευχαριστεί.
• Δες λίγη τηλεόραση, λίγη όμως, γιατί γνωρίζεις πως η πολλή βλάπτει, κάποια σειρά που σε διασκεδάζει.
• Δημιούργησε στο μυαλό σου με τη βοήθεια της φαντασίας σου μια μαγική εικόνα, έναν τόπο που σε ηρεμεί, σε γαληνεύει και σε κάνει να χαμογελάς. Μπορεί να είναι ένα πραγματικός τόπος ή ένας φανταστικός. Φέρε στο μυαλό σου την εικόνα με περιεχόμενο, για παράδειγμα την αγαπημένη σου παραλία, τον ήλιο, την μυρωδιά της θάλασσας, τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού με τους φίλους σου με τα κύματα. Όποτε νιώθεις άσχημα φέρε στο μυαλό σου την μαγική σου εικόνα και παρατήρησε αν σε βοηθά να χαλαρώσεις. Πολλά παιδιά τα βοηθά πολύ.
• Γυμνάσου λίγο, η γυμναστική με τη σύσφιξη και τη χαλάρωση των μυών βοηθά πολύ στο να μην νιώθεις πιεσμένος ή θυμωμένος.

Δοκίμασε αυτούς τους τρόπους και αν δεν σε βοηθήσουν ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις το άγχος σου με τις τεχνικές που σου ταιριάζουν, για να μάθεις να διαχειρίζεσαι το άγχος σου και να  για να χαλαρώνεις.