Εξειδίκευση Παθολόγων–Παιδιάτρων στο Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ)

780

Μύθοι & Αλήθειες

Το ΚΕΣΥ με Πρόεδρο τον Καθηγητή κο Κ. Μάρκου, το τελευταίο χρονικό διάστημα σχεδιάζει  σειρά  μεταρρυθμίσεων που αφορά  το σύνολο της μεταπτυχιακής ιατρικής Εκπαίδευσης (ειδικότητες, εξειδικεύσεις, εκπαιδευτικά κέντρα κ.λ.π.).

Η Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ), έθεσε στο ΚΕΣΥ αίτημα ολοκληρωμένης πρότασης, ίδρυσης Εξειδίκευσης ΣΔ για τους Παθολόγους και Παιδιάτρους.

Το αίτημα είναι πάγιο και διαχρονικό από 20ετίας.

1. Το πρόβλημα ΣΔ στην Ελλάδα.

Ο ΣΔ είναι χρόνια νόσος εξελικτική –όχι απλή ενδοκρινοπάθεια, όπως π.χ. τα νοσήματα του θυρεοειδούς– αλλά συστηματική μεταβολική νόσος, αφού έχουμε διαταραχές του συνόλου του μεταβολισμού (γλυκόζης, λιπών, πρωτεΐνης), με βλαπτικές επιδράσεις σε όλα σχεδόν τα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού.

Χρόνιες επιπλοκές:  Καρδιαγγειακές, εμφράγματα, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, διαβητικά πόδια, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, τύφλωση κ.λ.π.

Οξείες επιπλοκές:  Διαβητικά κώματα, υπογλυκαιμίες, λοιμώξεις, κατάθλιψη, επιφέρουν αυξημένες νοσηλείες, αύξηση θανάτων, κακή ποιότητα ζωής και για την Πολιτεία τεράστιο κόστος υγείας.

Σύμφωνα με μελέτες των τριών Διαβητολογικών Κέντρων των Νοσοκομείων «Λαϊκού», «Τζανείου», «Νίκαιας» και των καθηγητών Οικονομικών Υγείας κ. Κυριόπουλου & κ.Αθανασάκη, ο έλληνας διαβητικός στοιχίζει στο Σύστημα Υγείας 1300,00 ευρώ, ετησίως, εάν δεν έχει επιπλοκές, ενώ ο  διαβητικός με επιπλοκές στοιχίζει 3000,00 ευρώ.

Οι ίδιες μελέτες έδειξαν ότι οι ρυθμισμένοι διαβητικοί (με HbA1c<7%) κοστίζουν 50% λιγότερο από τους αρρύθμιστους.

Και το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο, αφού ο  επιπολασμός του ΣΔ αυξάνει διαχρονικά, σχεδόν επιδημικά.

Καθίσταται συνεπώς έκδηλο, ότι η διαχείριση του προβλήματος απαιτεί συνεχή ιατρική φροντίδα από άρτια εκπαιδευμένους παθολόγους ενδοκρινολόγους, γενικούς ιατρούς και παιδιάτρους.

Είναι ανάγκη να γίνει Εθνικό σχέδιο δράσης, με Εθνική στρατηγική πρόληψης και καλύτερης αντιμετώπισης των πασχόντων, για να έχουμε λιγότερους διαβητικούς με καλύτερη ρύθμιση και λιγότερες επιπλοκές, με καλύτερη ποιότητα ζωής, λιγότερες αναπηρίες και απώλειες ζωής, με μικρότερο κόστος υγείας.  Αυτά χρωστάμε όλοι μας στους διαβητικούς ασθενείς μας.

2.  Τι λέμε εμείς οι Παθολόγοι-Παιδίατροι

Ζητάμε επίμονα τη 2ετή μετεκπαίδευση  στο ΣΔ μετά την ειδικότητα, με αξιολόγηση και λήψη του τίτλου «Εξειδίκευση στο ΣΔ/Διαβητολόγος, όπως συμβαίνει και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες  και στην Αμερική (Diabetologist, Diabetes specialist).   Σημειωτέων, στο εξωτερικό,  ο τίτλος  Diabetologist, συνοδεύει τον Ενδοκρινολόγο, Παθολόγο ή Παιδίατρο, που έχει λάβει μετεκπαίδευση μετά την ειδικότητα.

3.  Καμία νόσος-και φυσικά ούτε ο ΣΔ- ανήκει αποκλειστικά σε μία ειδικότητα.

Υποχρέωση όλων μας είναι η συνεχής επιμόρφωσή μας για να μπορέσουμε αποτελεσματικά να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις μιας νοσογόνου οντότητας, που εξελίσσεται ραγδαία και δραματικά.

4.  Γιατί Παθολόγοι και Παιδίατροι ζητάμε την εξειδίκευση;

α)  Θέλουμε την εξειδίκευση, γιατί απλά η συστηματικότητα και πολυπλοκότητα του ΣΔ απαιτεί πολύπλευρη και συγκροτημένη γνώση που ξεπερνάει την εκπαίδευση που αποκτάμε στην ειδικότητα.

Ο εξειδικευμένος γιατρός μπορεί με επάρκεια να αντιμετωπίσει το Διαβητικό Σύνδρομο.

β)  Η αναγκαιότητα της εξειδίκευσης για τους Παθολόγους επιβάλλεται από την πραγματικότητα, που αφορά την παρεχόμενη καθημερινή φροντίδα και κυρίως περίθαλψη των διαβητικών ασθενών σήμερα στην Ελλάδα, που κατά κύριο λόγο γίνεται από τους Παθολόγους και όχι από τους Ενδοκρινολόγους.

Οι παθολόγοι και οι Παιδίατροι στην Ελλάδα ακολουθήσαμε Εκπαιδευτικές Πρωτοβουλίες της Πολιτείας (νομοθετήματα μετεκπαίδευσης από το 1990) και σύμφωνα με τις νόμιμες διαδικασίες στελεχώσαμε τις δομές στα Νοσοκομεία του ΕΣΥ και τα Πανεπιστημιακά,  υπηρετήσαμε και υπηρετούμε τους διαβητικούς ασθενείς στις οργανωμένες μονάδες, Διαβητολογικά Ιατρεία και Διαβητολογικά Κέντρα, τα οποία εμείς οργανώσαμε, φροντίζοντας χιλιάδες διαβητικούς και ταυτόχρονα εκπαιδεύσαμε  και εκπαιδεύουμε εκατοντάδες ιατρούς, κυρίως Παθολόγους και Γενικούς Ιατρούς, αλλά και επαγγελματίες υγείας, ακόμη και ασθενείς.

Σήμερα, από  τα  22 Διαβητολογικά Κέντρα, τα 16 λειτουργούν με Παθολόγους και μόνο 6 με Ενδοκρινολόγους.  Το ίδιο συμβαίνει και με τα 62 Διαβητολογικά Ιατρεία, όπου στα περισσότερα  υπηρετούν  Παθολόγοι.  Οι οξείες επιπλοκές του διαβήτη (διαβητική οξέωση, κώματα, λοιμώξεις, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κ.λ.π.), νοσηλεύονται σχεδόν όλα στις Παθολογικές κλινικές.

Στην Α΄ Παθ. Κλινική του «ΤΖΑΝΕΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ», σε σύνολο 840 νοσηλευθέντων του τελευταίου 6μήνου 2016, το 28% ήταν διαβητικοί και το 52% νοσηλεύθηκαν για τις επιπλοκές σε διάφορες ασθένειες όπως πχ λοιμώξεις )  Σημειώνεται, ότι στο «ΤΖΑΝΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ» δεν υπάρχει Ενδοκρινολόγος.

Το 2016 στο Διαβητολογικό Κέντρο του Γ. Ν. Νίκαιας έγιναν 5.500 επισκέψεις διαβητικών ασθενών και 1.500 συμβουλευτικές επισκέψεις  νοσηλευόμενων στις διάφορες Κλινικές του Νοσοκομείου, με τελικές οδηγίες  για το διαβήτη τους.

Το αντίστοιχο έτος,  οι συνολικές επισκέψεις για όλες τις ενδοκρινοπάθειες και το ΣΔ στο Ενδοκρινολογικό τμήμα του Νοσοκομείου, ήταν περίπου 1990.

Αυτή είναι και η συνολική εικόνα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας.   Επισημαίνεται, ότι σε ολόκληρες Υγειονομικές περιφέρειες της χώρας δεν υπάρχει Ενδοκρινολόγος σε Κρατικό  Νοσοκομείο.

Φωτεινές και άξιες προσωπικότητες, πρωτοπόροι, δάσκαλοι και καθοδηγητές μας στο ΣΔ και όχι μόνο-είναι υποχρέωσή μας να τους αναφέρουμε-οι αείμνηστοι Τζον Αλιβιζάτος, Ν. Θαλασινός, Φ. Παυλάτος.  Σήμερα, Α. Βαγενάκης, Γ. Χρούσος, Κ.Φαινέκος, μαζί με τους Δασκάλους Παθολόγους Καθηγητές αείμνηστους Β. Καραμάνο και Σ. Ράπτη και τους σημερινούς Π. Χριστακόπουλο, Ν. Κατσιλάμπρο, Χ.Τούντα  και αρκετούς άλλους, χάραξαν τους δρόμους, ώστε σήμερα η φροντίδα των διαβητικών  στην Ελλάδα να βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα, ακόμη και στην περίοδο της οικονομικής κρίσης.