Ο διαβήτης είναι μία χρόνια νόσος, η οποία προκαλεί βλάβες σε πολλά όργανα-στόχους, ιδίως, αν δεν λαμβάνεται πρόνοια για σωστή ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος σε καθημερινή βάση. Έχουν γίνει πάρα πολύ σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση της πρόληψης (κυρίως), αλλά και της αντιμετώπισης των επιπλοκών. Παρόλα αυτά, οι λοιμώξεις αποτελούν ένα σημαντικό παράγοντα κινδύνου.
Αυτό σημαίνει, ότι ο διαβητικός ασθενής είναι ευάλωτος σε λοιμώξεις από μικροοργανισμούς (μικρόβια, ιούς, μύκητες, παράσιτα, κλπ.), που είναι αυξημένες σε αυτή την κατηγορία ατόμων τόσο σε συχνότητα όσο και σε δυσκολία αντιμετώπισης.
Για το λόγο αυτό, η πρόληψη των λοιμώξεων, όπου αυτή μπορεί να γίνει, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο στη στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος.
Τεράστια συμβολή στον αγώνα της ανθρωπότητας εναντίον των λοιμώξεων αποτελούν τα εμβόλια, η χρήση των οποίων από τα τέλη του 18ου αιώνα έχει σώσει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Το υπερ-όπλο αυτό, όμως, που διαθέτουμε σήμερα δεν το εκμεταλλευόμαστε όσο θα έπρεπε, με αποτέλεσμα απώλεια ανθρώπινων ζωών που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί. Ο λόγος είναι κυρίως έλλειψη ή λανθασμένη πληροφόρηση, ακόμη και μεταξύ των επαγγελματιών υγείας.
Την εποχή αυτή (χειμώνα) βρίσκεται σε έξαρση μια ιογενής λοιμώδης νόσος, η γρίπη, που προσβάλλει κυρίως ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες (όπως είναι οι διαβητικοί ασθενείς) και μπορεί να προκαλέσει σημαντική νοσηρότητα, ακόμη και θνητότητα.
Για την πρόληψη της γρίπης , εκτός των άλλων μέτρων, υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο. Ο διαβητικός ασθενής ανήκει στην κατηγορία των ατόμων, τα οποία πρέπει να εμβολιάζονται έναντι του ιού της γρίπης, ανεξαρτήτως ηλικίας. Χορηγείται κατά το μήνα Νοέμβριο σε μια δόση (δεν χρειάζεται δηλαδή και δεύτερη δόση για την ίδια χρονιά), είναι αποτελεσματικό και ασφαλές. Ο εμβολιασμός επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο με εμβόλιο το οποίο διαφέρει από της προηγούμενης χρονιάς (δηλαδή δεν μπορεί να χορηγηθεί εμβόλιο περασμένης χρονιάς). Αξίζει να τονίσει κανείς, ότι το αντιγριπικό εμβόλιο προστατεύει μόνο έναντι της γρίπης αλλά όχι έναντι του κοινού κρυολογήματος. Επομένως, αν έχουμε εμβολιαστεί με το αντιγριπικό εμβόλιο, μπορούμε να αρρωστήσουμε από κοινό κρυολόγημα και μάλιστα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το κοινό κρυολόγημα, όμως, είναι μια ήπια αυτοϊωμένη νόσος και εκτός από ταλαιπωρία λίγων ημερών δεν προκαλεί σοβαρές επιπλοκές ούτε και θανάτους.
Μια άλλη λοίμωξη του αναπνευστικού (κυρίως) που μπορεί να προκαλέσει βαριά νόσο με επιπλοκές και θνητότητα και προλαμβάνεται με εμβόλιο είναι η πνευμονιοκοκκική νόσος, που οφείλεται στο μικρόβιο πνευμονόκοκκο. Παρόλο που δεν έχει εποχιακή κατανομή, είναι πιο συχνή το χειμώνα και μπορεί να εκδηλωθεί σα μικροβιακή επιπλοκή της γρίπης. Οι διαβητικοί ασθενείς πρέπει να εμβολιάζονται έναντι του πνευμονιόκοκκου, ανεξαρτήτως ηλικίας. Το νέο εμβόλιο έναντι του πνευμονιόκοκκου (το συνεζευγμένο 13δύναμο) είναι ασφαλές, αποτελεσματικό και χορηγείται άπαξ δια βίου (δηλαδή μια φορά, χωρίς να χρειάζεται επανάληψη).
Συμπερασματικά, τα εμβόλια έναντι της γρίπης και του πνευμονιόκοκκου πρέπει να χορηγούνται στον ασθενή με διαβήτη, ανεξαρτήτως ηλικίας, παρέχουν υψηλή προστασία και είναι ασφαλή. Τα οφέλη που προσφέρουν είναι πολύ σημαντικά.
