Ψωριασικό δέρμα και Σακχαρώδης Διαβήτης

355
MAILMASTER Subject: Emailing: dreamstime_l_37662163 On 2014-03-17, at 5:23 PM, Laskaris, Kathryn wrote: woman scratching her arm. dreamstime dreamstime_l_37662163.jpg

Η Ψωρίαση αποτελεί μια συχνή, χρόνια δερματοπάθεια, με εξάρσεις και υφέσεις. Συχνά υπάρχει οικογενής προδιάθεση για την εμφάνισή της. Προσβάλλει εξίσου και τα δυο φύλα και η έναρξή της μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.  Κατά προσέγγιση το 2-3% του ελληνικού πληθυσμού πάσχει από κάποιας μορφής ψωρίαση.  Θεωρείται νόσος αυτοάνοσης αιτιολογίας.  Εκλυτικός παράγοντας μπορεί να είναι ο τραυματισμός κάθε είδους με χαρακτηριστική εμφάνιση ψωριασικής πλάκας στο σημείο τραυματισμού του δέρματος (φαινόμενο Koebner) ή και μια στρεπτοκοκκική λοίμωξη του αναπνευστικού στις νεαρές ηλικίες.

 

Η πλέον συνηθισμένη μορφή εκδήλωσης της νόσου (κατά πλάκας ψωρίαση), χαρακτηρίζεται από ερυθηματώδεις πλάκες επί των οποίων βρίσκονται στέρεα προσκολλημένα αργυρόχροα λέπια.  Οι βλάβες εντοπίζονται κυρίως σε αγκώνες, γόνατα, κνήμες, καθώς και στην οσφυϊκή χώρα και το τριχωτό της κεφαλής.  Οι βλάβες μπορεί να είναι ήπια κνησμώδεις. Χαρακτηριστικά, προσβάλλονται και τα νύχια (ψωριασική ονυχία), οπότε μπορεί και να τεθεί ζήτημα διαφορικής διάγνωσης με ονυχομυκητίαση.  Υπάρχουν και ειδικές μορφές ψωρίασης, όπως η σταγονοειδής ψωρίαση, η ψωρίαση παλαμών-πελμάτων, η φλυκταινώδης ψωρίαση και η ανάστροφη ψωρίαση.  Επίσης, σε ένα ποσοστό ασθενών (5-25%) μπορεί να συνυπάρχει ψωριασική αρθρίτιδα με χαρακτηριστική προσβολή των δακτύλων, τα οποία θυμίζουν «δάκτυλα σαν λουκάνικο».

 

Θεραπευτικά, η ψωρίαση αντιμετωπίζεται με τοπικές αγωγές (κρέμες κορτιζόνης, καλσιποτριόλη κ.ά),  καθώς και συστηματικές αγωγές από του στόματος ή ενέσιμα (κυκλοσπορίνη, μεθοτρεξάτη, βιολογικοί παράγοντες κ.ά). Οι περισσότερες εκ των αναφερομένων θεραπειών στοχεύουν στην εκλεκτική ανοσολογική καταστολή του φαινομένου της ψωρίασης και κατά συνέπεια μπορεί να προκαλούν μερική ανοσοκαταστολή και στον ασθενή.

 

Όσον αφορά τους διαβητικούς ασθενείς δεν έχει παρατηρηθεί κάποια ιδιαίτερη συσχέτιση μεταξύ ψωρίασης και σακχαρώδους διαβήτη.  Δεν αποδεικνύεται σε καμία επιδημιολογική μελέτη συχνότερη συνύπαρξη ψωρίασης και σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ (μη ινσουλινοεξαρτώμενος). Αναφέρεται μόνο η – κατά κάποιον τρόπο – ελαφρώς συχνότερη συνύπαρξη σακχαρώδους Διαβήτη τύπου Ι (ινσουλινοεξαρτώμενος) με μορφές ψωρίασης, όπως και με άλλες δερματοπάθειες (π.χ. λεύκη) στα πλαίσια κοινής βάσης αυτοανοσίας.  Ωστόσο, δεν υπάρχουν επαρκή στατιστικά δεδομένα για αυτή την παρατήρηση.

 

Ως γνωστόν, κάποιες δερματοπάθειες είναι συχνότερες ή έχουν περισσότερο επίμονη πορεία στα πλαίσια του σακχαρώδους διαβήτη.  Χαρακτηριστικά, σημειώνονται οι βακτηριακές (σταφυλόκοκκος, στρεπτόκοκκος) και μυκητιασικές (κάντιντα, δερματόφυτα) λοιμώξεις, οι οποίες είναι εξαιρετικά δύσκολες στη θεραπεία τους σε έναν διαβητικό ασθενή. Επίσης,  εξαιρετικά συχνά, το δέρμα ενός διαβητικού είναι ιδιαίτερα ξηρό και δυσκολεύεται να κάνει επαρκή επούλωση, ακόμη και μετά από μικροτραυματισμούς.  Μια άσχημη εξέλιξη των παραπάνω είναι τα έλκη του διαβητικού ποδιού.

 

Δεδομένων των ανοσοκατασταλτικών αγωγών που μπορεί να λαμβάνει ένας ψωριασικός ασθενής ή μιας έντονα δυσλειτουργικής ψωριασικής αρθρίτιδας, αντιλαμβάνεται κανείς το πόσο δυσεπίλυτο πρόβλημα μπορεί να αποτελέσουν παθήσεις συνηθισμένες σε έναν διαβητικό, όπως π.χ. μια δοθιήνωση (βακτηριακή λοίμωξη) ή ένα παράτριμμα μηρογεννητικών πτυχών, που οφείλεται σε παθογόνους μύκητες. Επίσης, στα πλαίσια εκτεταμένης ψωριασικής βλάβης του δέρματος διαταράσσεται πλήρως ο αμυντικός φραγμός του δέρματος και μπορεί να εμφανιστούν ακόμη συχνότερα δερματικές λοιμώξεις. Τέλος, ο κνησμός που προκαλεί το ψωριασικό δέρμα και ο συνεπακόλουθος έντονος ξεσμός, μπορεί να επιφέρει τραυματισμούς που να οδηγήσουν σε επίμονες ελκώσεις, ιδιαίτερα στα κάτω άκρα.

 

Συνοψίζοντας, ενώ δεν υπάρχει κάποια επιδημιολογική συσχέτιση μεταξύ ψωρίασης και σακχαρώδους διαβήτη, φαίνεται πως η ενδεχόμενη συνύπαρξή τους μπορεί να προκαλέσουν έντονα δερματικά προβλήματα στον ασθενή. Κατά συνέπεια, συνιστάται η ακόμη τακτικότερη φροντίδα του δέρματος (ενυδάτωση, ήπιος καθαρισμός, προληπτικές δερματολογικές εξετάσεις) ενός διαβητικού ατόμου με ψωρίαση.