Σακχαρώδης Διαβήτης Περιοδοντίτιδα και διατροφή

196

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης επηρεάζει άμεσα το βλεννογόνο του στόματος και τους περιοδοντικούς ιστούς με δυσάρεστες επιπτώσεις, όπως είναι η ξηροστομία, η διαταραχή έκκρισης σιέλου ή η απώλεια των θηλών της γλώσσας και διάφορες άλλες επώδυνες εξελκώσεις του βλεννογόνου του στόματος.

Ο οδοντίατρος οφείλει να διαγνώσει τα συμπτώματα αυτά στη στοματική κοιλότητα του ασθενούς και αντιμετωπίζει τον ασθενή με ιδιαίτερη φροντίδα και αγωγή.  Η αγωγή για περιοδοντίτιδα ή για εξαγωγή δοντιού χρήζει ιδιαίτερης προστασίας του πάσχοντος.

Τα περιοδοντικά νοσήματα είναι χρόνιες λοιμώξεις του βλεννογόνου, βακτηριακής αιτιολογίας, που έχουν σαν αποτέλεσμα την απώλεια πρόσφυσης του περιρριζίου (δηλ. του ιστού που συγκρατεί τα ούλα) με τη ρίζα του δοντιού.

Επακόλουθο της απώλειας αυτής είναι η κινητικότητα των δοντιών ή αιμορραγία των ούλων και η δυσάρεστη κακοσμία. Το ανοσοποιητικό  σύστημα των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη είναι ελαττωμένο (χαμηλό),  με αποτέλεσμα την έκκριση παραγόντων φλεγμονής, όπως είναι η ιντερλευκίνη και η έκκριση του ενζύμου γλυκοζιόλη.

Τα προϊόντα αυτά συσσωρεύονται στο πλάσμα αίματος και στους ιστούς των διαβητικών ασθενών και καταστρέφουν τους περιοδοντικούς ιστούς που συγκρατούν, όπως είπαμε, τα δόντια στη θέση τους στο φατνίο.  Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανή-λόγω κινητικότητας-η απώλεια των δοντιών αυτών.

Η περιοδοντική πάθηση είναι πολύ συχνή στους διαβητικούς ασθενείς, γι΄ αυτό  χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και φροντίδα. Η περιοδοντική θεραπεία μπορεί να βελτιώσει και να ρυθμίσει το μεταβολισμό των ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη, αντιθέτως, αν δεν προκύπτει θεραπεία αυτής μπορεί να επιδεινωθεί η μεταβολική ρύθμιση του σακχάρου.

Ήδη, από το 1993, η περιοδοντίτιδα αναφέρεται σαν η πιο σοβαρή επιπλοκή του Διαβήτη.

 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ με τη ματιά του οδοντιάτρου.

  1. Λήψη ιστορικού, πλήρης εξέταση της κλινικής και εργαστηριακής εικόνας του πάσχοντος, με σκοπό να εντοπισθεί το είδος της αντιδιαβητικής αγωγής και η παρουσία συνυπαρχόντων νοσημάτων και επιπλοκών.
  2. Χορήγηση αντιβίωσης συνιστάται μόνο όταν υπάρχει κίνδυνος μικροβιαιμίας.
  3. Αναγκαία είναι η μέτρηση της τιμής του σακχάρου πριν την επέμβαση, καθώς η υπογλυκαιμία είναι το πιο συχνό σύμπτωμα.
  4. Σε περίπτωση τοποθέτησης προσθετικής εργασίας, οδοντοστοιχίας –θήκης –εμφυτεύματα και μικρής χειρουργικής επέμβασης –πρέπει να επιδιώκεται η ρύθμιση του σακχάρου σε χαμηλά και ασφαλή επίπεδα π.χ. (80-120).  Η μέτρηση του σακχάρου να γίνεται 12 ώρες προ της επέμβασης.

 

Κι εμείς οι οδοντίατροι μπορούμε να δώσουμε κάποιες διατροφικές οδηγίες, οι οποίες έχουν να κάνουν και με την υγεία των δοντιών.

Η διατροφή πρέπει να είναι πλούσια σε πρωτεΐνες, φρούτα, λαχανικά και υδατάνθρακες. Είναι μύθος ότι οι διαβητικοί δεν πρέπει να τρώνε υδατάνθρακες.

Αυτό το συμβούλευαν οι γιατροί πριν γίνει διαθέσιμη η ινσουλίνη,γιατί ήταν γνωστό ότι οι υδατάνθρακες αυξάνουν το σάκχαρο με τα γεύματα.

Αντιθέτως, σήμερα, πιστεύουμε ότι οι διαβητικοί πρέπει να απολαμβάνουν υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή προσφέροντας «γλύκα» στη ψυχούλα τους.

Οι υδατάνθρακες που βρίσκονται σε αμυλούχες τροφές, όπως είναι το ζυμαρικό –ρύζι, πατάτες, φρούτα, λαχανικά, γάλα, ζάχαρη, πρέπει να λαμβάνονται σε πολύ μικρή ποσότητα τόση ώστε να είναι ασφαλής π.χ. 1 γρ. υδατάνθρακα παρέχει στον οργανισμό 4 θερμίδες.Κάθε 15 γρ. υδατανθράκων μας δίνουν ένα ισοδύναμο υδατάνθρακα, που είναι το μέτρο σύγκρισης της ποσότητας υδατανθράκων ημερησίως.Έτσι,ο ασθενής με τα ισοδύναμα μπορεί να υπολογίζει ακριβώς τη δόση της ινσουλίνης που χρειάζεται, με σκοπό να καλύπτει τα γεύματά του και να τα απολαμβάνειχωρίς τον κίνδυνο της υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας.

Όταν λέμε υπεργλυκαιμία εννοούμε την υπερέκκριση γλυκόζης, λόγω μη επαρκούς έκκρισης ινσουλίνης, η οποία παράγεται από το πάγκρεας και δεν είναι ικανή να μεταβολίσει τη γλυκόζη στο αίμα του ασθενή.

Συνιστάται η χρήση των υδατανθράκων και όχι των απλών επεξεργασμένων, όπως είναι η ζάχαρη.

Οι σύνθετοι υδατάνθρακες είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες.Το ζυμαρικό να μην είναι πολύ βρασμένο και να προτιμάτε τα ωμά λαχανικά, γιατί καθυστερούν την απορρόφηση γλυκόζης, ώστε μετά τα γεύματα να μην αυξάνεται το σάκχαρο.

Να πίνετε 6-8 ποτήρια νερό ημερησίως και να προτιμάτε αντιοξειδωτικά αφεψήματα, όπως είναι η αγριάδα, το πράσινο τσάικλπ. Τέλος, να θυμάστε να επισκέπτεστετακτικά τον οδοντίατρό σας και να βουρτσίζετε τα δόντια σας 2-3 φορές ημερησίως, ανανεώνοντας κάθε 3 μήνες την οδοντόβουρτσά σας.