Ένας πολύ συμπαθής καλλιτέχνης με άποψη και πολύ ροκ εμφάνιση. Όπου εμφανίζεται γίνεται «πανικός» από την αγάπη ιδιαίτερα του νεαρόκοσμου! Όμως φαίνεται να το αξίζει γιατί δείχνει να εκτιμάει την εμπιστοσύνη του κόσμου και ότι κάνει το κάνει με πλήρη συναίσθηση ότι εκείνο που προσφέρεις είναι ένα προϊόν που πρέπει να είναι αληθινό για να αγγίξει τις ψυχές!

Ο Γιάννης Χαρούλης, γεννημένος το 1981 στα Έξω Λακώνια, Αγίου Νικολάου Κρήτης, είναι Έλληνας μουσικός και ερμηνευτής που ασχολείται με την κρητική παραδοσιακή μουσική.

Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν σε ηλικία 6 έτων, οπότε και ο πατέρας του, γλύπτης στο επάγγελμα, του έδειξε να παίζει μαντολίνο. Λίγο αργότερα απέκτησε το πρώτο του λαούτο και ξεκίνησε τη μελέτη της παραδοσιακής μουσικής της ιδιαίτερης πατρίδας του. Από την ηλικία των 15 ετών ξεκίνησε να εργάζεται ως οργανοπαίκτης σε πανηγύρια. Στην Αθήνα εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως προσκεκλημένος του Χρήστου Θηβαίου σε μια συναυλία – αφιέρωμα στο Νίκο Ξυλούρη στο Θέατρο του Λυκαβηττού.

Ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο «Γύρω μου και εντός» κυκλοφόρησε το 2003 με συνθέτη τον Μιχάλη Νικολούδη και παραγωγό τον Μιχάλη Κουμπιό, ο δεύτερος με τίτλο «Νύχτα στο Αιγαίο» τον Ιούνιο του 2006 και ο τρίτος «Χειμωνανθός» το Νοέμβριο του ίδιου έτους, σε παραγωγή του Μάνου Ξυδούς. Παράλληλα, συμμετείχε στις συλλογές «Σαν έρθουν μάνα οι φίλοι μου» (Νοέμβριος 2003) και στη βραβευμένη με Αρίων «Δώδεκα και μία ματιές στα Δωδεκάνησα» (Οκτώβριος 2005). Το 2010 ηχογραφεί δύο τραγούδια σε μουσική του Μίνωος Μάτσα τα οποία συμπεριλήφθησαν στο soundtrack της τηλεοπτικής σειράς «Το Νησί».

Ο Χαρούλης έχει εμφανιστεί σε πολλά live σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αλλα και σε συναυλίες στην ελληνική επαρχία. Έχει συνεργαστεί με τους καλλιτέχνες: Χρήστο Θηβαίο, Μελίνα Κανά, Μάνο Ελευθερίου, Διονύση Τσακνή, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Μίλτο Πασχαλίδη, Μάνο Ξυδούς, κ.ά.

Καλοκαίρι 2014 . Τι ετοιμάζεις?

Είμαστε στα σκαριά για μία καλοκαιρινή συναυλία και έχω σκοπό να κυκλοφορήσω ένα live δίσκο και να βγει σε ένα διπλό CD. Ετοιμάζω και δικά μου τραγούδια για ένα ακόμη δίσκο.

Περιοδεία αυτό το καλοκαίρι?…

Ετοιμάζουμε μία περιοδεία με 25 συναυλίες! Όπως καταλαβαίνετε χρειάζεται πολύ οργάνωση για να βγει κάτι καλό για τον κόσμο! Και βέβαια περιμένω πως και πως να βγει  και το διπλό CD που σας είπα, μετά από μία φοβερή εμπειρία για μένα, τη βραδιά στο Λυκαβηττό πέρυσι. Ήτανε μία φοβερή  γιορτή.

Θεωρείς ότι η Τέχνη είναι λυτρωτική για τον κόσμο και ιδιαίτερα εν μέσω κρίσης?

Ανέκαθεν νομίζω ότι η τέχνη λειτουργούσε και ως παρηγοριά και ως κάτι που ο καθένας θα μπορούσε και μπορεί να χρησιμοποιήσει για να ξεφύγει λίγο το μυαλό του ανθρώπου από τις δυσκολίες της καθημερινότητας. Αυτό ανέκαθεν λειτουργούσε με όλες τις μορφές της τέχνης, από τη ζωγραφική μέχρι και το να τραγουδάς μαγειρεύοντας. Όλες αυτές οι μορφές της τέχνης έχουν να κάνουν, είτε με μένα και τις δικές μου εμπειρίες, τις δικές μου λυτρώσεις, είτε με τον κόσμο που έρχεται και μοιραζόμαστε όλο αυτό το συναίσθημα. Δίνοντας κάτι δικό μας έχουμε πρόσβαση και στον ίδιο τον κόσμο, δηλαδή υπάρχει μία μορφή επικοινωνίας μέσω της μουσικής. Λειτουργεί για μένα θεραπευτικά και νομίζω ότι είναι παρήγορο όταν ενώνονται οι φωνές των ανθρώπων σε μία συναυλία για παράδειγμα. Αυτό το μοίρασμα, έστω και ενός τραγουδιού, είναι που μας ξεχωρίζει και μας κάνει πιο ανθρώπινους.

Τι γνώση έχεις για τον διαβήτη?

Κάποια πράγματα τα γνωρίζω. Γνωρίζω ότι, δυστυχώς, ο διαβήτης τείνει να αυξάνεται με τα χρόνια στην κοινωνία μας και αυτό έχει να κάνει και με εμάς και με τα παιδιά μας, με τις διατροφικές μας συνήθειες.

Εσύ προσέχεις την διατροφή σου?

Όσο πιο πολύ μεγαλώνω, τόσο πιο πολύ προσέχω για να σας πω την αλήθεια. Μικρός δεν πρόσεχα τόσο, όμως δεν θέλω να φτάσω στα επίπεδα να αναγκαστώ να προσέξω. Προτιμώ να σέβομαι το σώμα μου.

Πράγματα που σε θυμώνουν ή που σε ευχαριστούν?

Με ενοχλούν πάρα πολύ το ψέμα, η υποκρισία  και η αδιαφορία. Αντίστοιχα, αυτό που με ευχαριστεί είναι μία στιγμή, μία κουβέντα από ανθρώπους που σε στηρίζουν και να μοιράζεσαι από τη ζωή σου τα καλλίτερα με τον άλλον!

Η κρίση επιδείνωσε τα προβλήματα ή τα ξεκαθάρισε?

Δεν ξέρω πώς να προσεγγίσουμε το θέμα. Για παράδειγμα, μία οικογένεια που είχε αρκετά χρήματα αλλά δεν είχε επικοινωνία, πως το κρίναμε οι υπόλοιποι αυτό? Κάποιος μπορεί να θεωρήσει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, με τον τρόπο που είχαμε στο μυαλό μας , πιστεύαμε ότι είναι καλά.

Από την άλλη, κάποιος μπορεί να πει ότι δεν έχω τις ανέσεις μου, αλλά μπορώ να ακουμπήσω στο διπλανό μου και αυτό με κάνει ευτυχισμένο. Είναι λοιπόν σχετικό. Όσον αφορά εμένα, με ενδιαφέρει να έχω κάποιον να ακουμπήσω . Νιώθω πιο ικανός όταν υπάρχει και άλλος ένας άνθρωπος κοντά μου.

Σχετικά με την κρίση από στατιστικής πλευράς δεν μπορώ να ξέρω, αλλά αυτό που νιώθω είναι ότι μπορούμε να βγούμε άλλοι χαρακτήρες. Δεδομένου ότι και η δικιά μας η πατρίδα ξεκίνησε από τα πολύ δύσκολα ό,τι καλό έχουμε βγάλει είναι από το μοντέλο κάποιας  κρίσης. Είτε αυτό είναι πόλεμος, κατοχή, κρίση όπως τώρα. Άρα υπάρχει μία ελπίδα από την Ιστορία  της ανθρωπότητας  ότι θα ξαναδημιουργήσουμε.

Ασχολείσαι με κάτι άλλο εκτός της μουσικής?

Προς όφελός μου τον τελευταίο χρόνο έχω αρχίσει και τρέχω. Μου αρέσει και μου θυμίζει την παιδικότητα που είχα μικρός.

Τι ποιότητα δίνεις στα χρήματα που βγάζεις?

Δυστυχώς, πολλοί άνθρωποι – τουλάχιστον άνθρωποι που γνωρίζω γιατί δε μου αρέσει να μιλάω γενικά – δουλεύουν για να αποκτήσουν ένα συγκεκριμένο αγαθό. Δε ξεχωρίζω αν είναι αγαθό που χρησιμοποιούμε ή απλά το θέλουμε για να νοιώθουμε σπουδαίοι!

Οτιδήποτε μας χρησιμοποιεί και δεν το χρησιμοποιούμε είναι άδικο να μας τρώει! Αυτή είναι η διαφορά. Προσπαθώ λοιπόν στη σχέση μου με τα χρήματα να μη με χρησιμοποιούν.

Το ότι μεγαλώνεις σε ενοχλεί ?

Δεν το έχω σκεφτεί αυτό. Αυτό που με ενοχλεί είναι το πόσο γρήγορα περνάνε οι εβδομάδες, γιατί δεν σκέφτομαι πλέον με μέρες αλλά με εβδομάδες. Το αν μεγαλώνω, μάλλον δεν προλαβαίνω να το  συνειδητοποιήσω.

Ξοδεύεις το χρόνο σε αυτά που αγαπάς?…

Εννοείται. Βέβαια για να βρεθούν αυτά, χρειάζεται επιπλέον δόση χρόνου για να δημιουργήσω. Όλα κόποις κτώνται και ο κόπος μετριέται με το χρόνο.

Ευχαριστώ ή συγγνώμη είναι λέξεις που τις ξεστομίζεις εύκολα?

Αρκετά εύκολα λέω ευχαριστώ. Συγγνώμη όχι και τόσο εύκολα γιατί πολύ απλά με ενδιαφέρει η ίδια η πράξη. Και για το ευχαριστώ το θέμα είναι να το εννοεί ο άλλος, να έχει ευχαριστηθεί, να το αναπαράγει. Και αντίστοιχα, η μετάνοιά μου είναι τάξιμο.

Το θέμα είναι να δω τι συμβαίνει  και πως μπορώ να  διορθώσω αυτό που κάνω στραβά, να μη γίνομαι άδικος.

Σχέση με φύση?…

Μου αρέσει η φύση, σε αυτή γεννήθηκα. Εδώ στην Αθήνα μπορεί να βάζω καμία ντοματούλα, κανένα βασιλικό στη γλάστρα. Όταν κατεβαίνω στην Κρήτη, ασχολούμαι με το μάζεμα της ελιάς, με τα αμπέλια για το κρασί. Το θέαμα μου είναι πολύ οικείο και ευχάριστο. Παρόλο που η δουλειά μου έχει σχέση με τα χέρια μου, τα θεωρώ πιο ζωντανά όταν ασχολούμαι με τη φύση.

Έχεις πραγματικές φιλίες  ?

Γενικά είμαι ανοικτός άνθρωπος γιατί δεν μπορώ να κρυφτώ. Και αν όχι με τα λόγια, με την εικόνα σίγουρα δεν μπορώ να κρυφτώ. Και μάλλον και οι άνθρωποι που είναι δίπλα μου, γνωρίζουν ποιος είμαι ,οπότε είτε το ανέχονται, είτε το ευχαριστιούνται.

Η αισθητική των πραγμάτων πόσο σε ευαισθητοποιεί?

Δεν ξέρω αν έχω μία σταθερά σε σχέση με την αισθητική, εννοώ με χρώματα ή με υλικά αγαθά. Η αισθητική μου έχει να κάνει με το φέρσιμο των ανθρώπων. Και τα υλικά αγαθά μετράνε, αλλά δεν μπορώ να κρίνω μονόπλευρα κάποιες καταστάσεις, βάσει της αισθητικής, αλλά και αυτή σίγουρα δείχνει κάτι. Η αισθητική κάποιου σίγουρα δείχνει τι θέλει ο άλλος να διευκρινίσει. Πως προβάλλει  την προσωπικότητά του. Είναι και αυτό μία μορφή επικοινωνίας.

Ενημερώνεσαι από τις εφημερίδες , τα περιοδικά , ή το διαδίκτυο?

Δε φτάνει τίποτα από όλα αυτά μόνο. Έχουμε όλα τα μέσα διαθέσιμα κα οφείλουμε να ενημερωνόμαστε, τουλάχιστον για μένα, όσο πιο ανοικτά γίνεται. Δε νιώθω σίγουρος να παίρνω μία άποψη.

Κρατάς κακία ή ξεχνάς?…

Όχι, μπορεί να αργώ στην επίλυση, μου έχει τύχει και χρόνια αφήνοντας άλυτο κάποιο θέμα, αλλά θεωρώ ότι τα πράγματα πρέπει να λύνονται. Θεωρώ μεγάλη αρετή τη μετάνοια.

Σε αγχώνει η ιδέα κάποιας αρρώστιας?

Δεν με αγχώνει η ασθένεια. Πριν λίγους μήνες, βέβαια έχασα έναν δικό μου άνθρωπο και σκεφτόμουν ότι όσο ο άνθρωπος είναι δυνατός, υγιής, έχει τον έλεγχο της ζωής του. Επειδή έζησα και το άλλο, όταν φύγει αυτός ο έλεγχος , συνειδητοποιούμε ότι τελικά πέρα από την υγεία  δεν έχει κάτι άλλο νόημα στη ζωή. Αν εξαιρέσουμε την τύχη, νομίζω ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να έχουμε αυτόν τον έλεγχο, να είμαστε υγιείς. Όλοι λέμε “πάνω από όλα η υγεία μας”, αλλά μάλλον επειδή το πολυχρησιμοποιούμε, ξεχνάμε πόση δύναμη έχει αυτή η φράση.