Η σεξουαλική δυσλειτουργία με κυριότερο σύμπτωμα τα προβλήματα στύσης, αποδεικνύεται ότι εμφανίζεται με μεγάλη συχνότητα στους άντρες με διαβήτη τύπου 2. Ο κίνδυνος για στυτική δυσλειτουργία είναι 1,3 φορές μεγαλύτερος σε διαβητικούς σε σχέση με υγιείς άνδρες 20-60 χρονών. Στυτική δυσλειτουργία εμφανίζεται στο 49% ΣΔ τύπου 1 (7% είναι σεξουαλικά ανίκανοι) και στο 24-34% των διαβητικών τύπου 2.
Οι παράγοντες, σχετιζόμενοι με την εμφάνιση στυτικής δυσλειτουργίας σε διαβητικούς ασθενείς είναι:
• Ηλικία
• Φάρμακα
• Αμφιβληστροειδοπάθεια
• Συμπτώματα περιφερικής νευροπάθειας
• Συμπτώματα αυτόνομης νευροπάθειας
• Διάρκεια διαβήτη
Επίσης, η αθηροσκλήρωση, οι παθήσεις των στεφανιαίων αγγείων, η επηρεασμένη νεφρική λειτουργία, η πολυνευροπάθεια και η ηπατική δυσλειτουργία, αποτελούν παράγοντες εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας σε διαβητικούς ασθενείς. Η ψυχολογική επιβάρυνση της χρόνιας πάθησης επιδεινώνει τη στυτική δυσλειτουργία σε ΣΔ ασθενείς, όπως και η λήψη φαρμάκων, όπως αντιυπερτασικά και β-blokers. Η αισθητική νευροπάθεια της ουρογεννητικής περιοχής είναι η κύρια αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας σε ΣΔ ασθενείς, ενώ η περιφερική αρτηριοπάθεια είναι δευτερεύον παράγοντας
εμφάνισης στυτικής δυσλειτουργίας. Η στύση οφείλεται σε χάλαση των λείων μυϊκών ινών των σηραγγωδών σωμάτων, ως απάντηση σε νευρικά ερεθίσματα. Η χάλαση των λείων μυϊκών ινών προκαλεί αύξηση αιματικής ροής εντός των σηραγγωδών σωμάτων και σε συνδυασμό με φλεβική απόφραξη, επιτυγχάνεται η στύση.
Η υπεργλυκαιμία επηρεάζει σε πολλά επίπεδα την παραπάνω αλυσίδα, διαμέσου της πολυνευροπάθειας, αγγειοπάθειας, μικροαγγειοπάθειας και μείωση παραγωγής ΝΟ, λόγω δυσλειτουργίας ενδοθηλίου (παραγωγή ΝΟ και απελευθέρωση κατευθείαν από ερεθισμό παρασυμπαθητικών μη αδρενεργικών, μη χοληνεργικών νεύρων και ακετυλοχολίνης από το αγγειακό ενδοθήλιο). Τα παραπάνω οδηγούν σε επηρεασμένη χάλαση των λείων μυϊκών ινών, μειωμένη παραγωγή ΝΟ και κατά συνέπεια στυτική δυσλειτουργία.
Από την άλλη, υπάρχει σαφής επιδημιολογική συσχέτιση της στυτικής δυσλειτουργίας και των συμπτωμάτων από το κατώτερο ουροποιητικό (Lower Urinary Tract Symptoms, LUTS). Τα συμπτώματα LUTS χωρίζονται σε αποφρακτικά και σε ερεθιστικά.
Συμπτώματα Κατώτερου Ουροποιητικού – Αποφρακτικά
1. Καθυστέρηση στην έναρξη της ούρησης.
2. Αδύναμη ροή ούρων και ελάττωση της ακτίνας των ούρων
3. Η διακοπτόμενη ούρηση
4. Η παράταση του χρόνου ούρησης
5. Η έντονη προσπάθεια (σφίξιμο) για ούρηση
6. Μικρή ακράτεια ούρων με το τέλος της ούρησης
7. Το “υπόλειμμα” ούρων
8. Ακράτεια από υπερπλήρωση
Συμπτώματα Κατώτερου Ουροποιητικού – Ερεθιστικά
- Επιτακτικότητα. Είναι η ξαφνική αίσθηση για ούρηση που έρχεται αναπάντεχα και είναι αδύνατον κάποιος να την αναβάλει.
- Επιτακτική ακράτεια ούρων. Πολλές φορές η επιτακτικότητα συνοδεύεται και από απώλεια ούρων, όταν ο άνδρας δεν προλαβαίνει καν να πάει στην τουαλέτα.
- Συχνουρία. Η ανάγκη για πολύ συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα για ούρηση, συνήθως πάνω από 6 φορές την ημέρα.
- Νυχτουρία. Η επιθυμία για ούρηση που ξυπνά τον ασθενή τη νύχτα και τον οδηγεί στη τουαλέτα μία ή περισσότερες φορές.
Η συχνότητα των LUTS αυξάνει με την ηλικία. Στις μεγαλύτερες ηλικίες, η πρώτη αιτία είναι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη. Δεν είναι σπάνιο να πάσχουν από LUTS και νεαρά άτομα, ακόμα και αν συνυπάρχουν και άλλες παθήσεις, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η αρτηριακή υπέρταση, η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η καρδιακή ανεπάρκεια, η αποφρακτική υπνική άπνοια. Νευρολογικές παθήσεις, όπως νόσος Parkinson, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, διαταραχές της διάθεσης, άγχος και κατάθλιψη. Επίσης, συνήθειες της καθημερινότητάς μας μπορεί να ευνοήσουν την εμφάνιση LUTS, όπως η αυξημένη κατανάλωση υγρών, ιδιαίτερα πριν κοιμηθούμε, υπερβολική λήψη καφεΐνης και αλκοόλ.
