Διαβάζοντας τα λόγια του Ιπποκράτη, ο οποίος τα δίδασκε τον 4ο αιώνα π.Χ., ακόμα και σήμερα κατανοούμε την αλήθεια που κρύβεται σε αυτά τα λόγια. Αλλά το ερώτημα είναι πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να εφαρμοσθούν στην καθημερινότητα.
Όπως όλοι ξέρουμε, στο σακχαρώδη διαβήτη η διατροφή παίζει πολύ σημαντικό ρόλο, επίσης η παχυσαρκία συνδέεται με το διαβήτη, την υπερλιπιδαιμία, την υπέρταση, την καρδιαγγειακή νόσο, την κακοήθεια, το σύνδρομο ύπνου άπνοιας και η λίστα δεν έχει τελειωμό!!
Ναι, αλλά υπάρχουν τόσες γνωστές «δίαιτες», Atkins, Dukan, ketogenic zone, μεσογειακή διατροφή, διαλείπουσα δίαιτα, δίαιτα ομάδα αίματος, μονοφασική δίαιτα, η δίαιτα του ανανά (πλακά κάνω) και αυτές, είναι λίγες από τις «δίαιτες» που κυκλοφορούν.
Γνωστοί και διάσημοι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι βγαίνουν στην τηλεόραση ή γράφουν πολύ ενδιαφέροντα άρθρα εξηγώντας το γλυκαιμικό φορτίο, τους απλούς και σύνθετους υδατάνθρακες, κορεσμένα και ακόρεστα λίπη, βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία, που όλα πρέπει να τα συγκαταλέγουμε στην τροφή μας, πως δεν πρέπει να παραλείπουμε κανένα γεύμα και πολλές άλλες και χρήσιμες συμβουλές.
Αλλά ποιο είναι το αποτέλεσμα;
Το ποσοστό παχυσαρκίας όλο και αυξάνει και μαζί με την παχυσαρκία αυξάνεται και η εμφάνιση του σακχαρώδους διαβήτη. Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 κατεβαίνει σε ηλικίες και εμφανίζεται και σε παχύσαρκα παιδάκια 10 και 12 ετών.
Κάτι δεν κάνουμε σωστά, φταίμε εμείς οι ιατροί; Φταίνε οι ασθενείς μας που δεν είναι υπάκουοι; Μας έχουν όλους ματιάσει; Κάτι γίνεται τέλος πάντων και όλα στραβώνουν. Μήπως είμαστε πολύ αυστηροί ή μήπως είμαστε πολύ χαλαροί;
Γιατί, όταν δίνουμε διατροφικές οδηγίες για μια γαστρεντερίτιδα οι ασθενείς μας την ακολουθούν πιστά.
Γιατί στην γαστρεντερίτιδα οι αυστηρές διατροφικές οδηγίες έχουν ημερομηνία λήξης. Ενώ στο σακχαρώδη διαβήτη και στην παχυσαρκία μετά τις συγκεκριμένες οδηγίες, μετά την λέξη πρόσεχε δεν υπάρχει το μέχρι πότε, αλλά απλά λέμε με πολύ ευγένεια και πολύ χαριτωμένα «πρέπει πάντα να προσέχετε». Εκείνη την στιγμή ο ασθενής μας συμφωνεί απόλυτα μαζί μας και τη θυμάται την επόμενη ημέρα, την επόμενη εβδομάδα, άντε και τον επόμενο μήνα. Μετά σιγά- σιγά χαλαρώνει, όσα κιλάκια χάθηκαν ένα- ένα ξαναγυρνάνε, η γλυκοζυλιωμένη τραβάει τον ανήφορο.
Τελικά τι;
Θα πρέπει μάλλον να προσεγγίσουμε το θέμα της διατροφής πιο απλά.
Όλα με μέτρο..δεν είναι εύκολο να απαγορεύσεις ένα είδος τροφής για πάντα ούτε κάποιος μπορεί να γίνει στρατιωτάκι για πάντα..
Ίσως εμείς οι ιατροί, οι διαιτολόγοι, οι διατροφολόγοι θα πρέπει να μάθουμε και να μπορέσουμε να ανταλλάξουμε θέση με τον ασθενή που έχουμε απέναντι μας, να προσεγγίσουμε εξατομικευμένα κάθε περιστατικό και ανάλογα να ενημερώνουμε.. όχι απλά ακολουθώντας κάποιες οδηγίες προς όλους. Μην τον κάνουμε να είναι σε αμυντική- απολογητική πολλές φορές θέση, ότι εκείνος φταίει που δεν χάνει βάρος, εκείνος φταίει που το σάκχαρό του είναι στα ύψη. Έτσι δεν έχουμε αποτέλεσμα.
Οι Αμερικανοί λένε, ότι ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένας διαφορετικός τρόπος ζωής ένας υγιεινός τρόπος ζωής! Μάλλον ιατροί και ασθενείς θα πρέπει μαζί, βήμα- βήμα να ακολουθήσουμε αυτόν τον τρόπο.
