Εκτός από το ηλιακό έγκαυμα, πάρα πολλές παθήσεις του δέρματος προκαλούνται από τον ήλιο, μακροπρόθεσμα ή άμεσα. Για τους διαβητικούς δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση όσον αφορά τους κινδύνους από τον ήλιο ή τη χρήση των αντιηλιακών σε σχέση με τους μη διαβητικούς.

Οι πιο γνωστές παθήσεις είναι τα καρκινώματα του δέρματος (επιθηλιώματα) που όμως δεν απειλούν συνήθως τη ζωή του πάσχοντα, καθώς και ο επιθετικός καρκίνος ,το μελάνωμα. Προέρχονται όλοι οι καρκίνοι από τη χρόνια έκθεση στον ήλιο αλλά παίζουν ρόλο και πολλοί άλλοι παράγοντες (χρώμα δέρματος, κληρονομικότητα ,είδος έκθεσης, ύπαρξη δυσπλαστικών σπίλων κ.α).

Επίσης υπάρχουν και προκαρκινικές καταστάσεις που προκαλεί η χρόνια έκθεση στον ήλιο και λέγονται ακτινικές υπερκερατώσεις. Επίσης ο ήλιος προκαλεί ηλιακές φακές (πανάδες) καθώς και μέλασμα σε ορισμένα άτομα που είναι πολύ επίμονο και δύσκολο στη θεραπεία αισθητικό πρόβλημα.

Επίσης είναι υπεύθυνος για φωτοαλλεργίες σε κάποια ευαίσθητα στον ήλιο άτομα.  Σε αυτές τις περιπτώσεις εμφανίζεται κνησμώδες εξάνθημα στις φωτοεκτεθειμένες περιοχές  και η χρήση αντιηλιακού δεν προστατεύει επαρκώς. Υπάρχουν πολλά είδη φωτοαλλεργιών και συνήθως ταλαιπωρούν αρκετά τους πάσχοντες γιατί δεν υποχωρούν εύκολα.

ΑΝΤΙΗΛΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Η έγκαιρη  αντιηλιακή προστασία είναι πολύ σημαντική και το αντιηλιακό να είναι η πρώτη αγορά καλλυντικού μας και όχι να το αγοράζουμε λίγο πριν πάμε διακοπές. Πρέπει να έχει υψηλό δείκτη SPF, που αναφέρεται στην προστασία από τη Β ακτινοβολία. Αντίστοιχος δείκτης δεν υπάρχει για την Α, αλλά πρέπει το αντιηλιακό μας να αναφέρει υψηλή προστασία και για αυτή. Στο μέλλον ίσως βρεθούν και αντιηλιακά που να προστατεύουν από την υπέρυθρη ακτινοβολία.

Σημαντική ιδιότητα που πρέπει να έχουν τα αντιηλιακά είναι η φωτοσταθερότητα, να μην αλλοιώνεται δηλαδή η σύνθεσή τους άρα και η αποτελεσματικότητά τους κατά την αλληλεπίδραση της ηλιακής ακτινοβολίας και των αντιηλιακών τους φίλτρων. Για το πρόσωπο καλό είναι να επιλέγουμε oil-free συνθέσεις για να αποφύγουμε ακμή από τα αντιηλιακά.

Κάθε 3 ώρες ή και νωρίτερα όταν ειμαστε στην παραλία πρέπει να επαναλαμβάνουμε την εφαρμογή αντιηλιακού.  Επίσης τα αντιηλιακα πρέπει να έχουν μια σύσταση τέτοια που να παραμένει ανθεκτική και να προσφέρει προστασία ακόμα και  κατά την εφίδρωση ή το κολύμπι.Tα  μεταλλικά φίλτρα (οξείδιο του ψευδαργύρου και διοξείδιο του τιτανίου) είναι κατάλληλα για ευαίσθητες καθώς και παιδικές επιδερμίδες. Απαιτούν όλα τα αντιηλιακά μεγάλη ποσότητα και συχνή ανανέωση. Επίσης, εάν η παραμονή στον ήλιο είναι πολύωρη, καπέλο,  γυαλιά και προστασία με ρούχα είναι απαραίτητα.

ΩΧ…..ΜΥΚΗΤΕΣ  !!!

Η αυξημένη υγρασία και θερμοκρασία το καλοκαίρι προδιαθέτουν σε μυκητιάσεις στις οποίες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι οι διαβητικοί. Οι μύκητες αφορούν στα πέλματα, στις μηροβουβωνικές πτυχές, τις υπομαζικές πτυχές  στα πέλματα και τα μεσοδακτύλια διαστήματα,  και  ειδικά στους διαβητικούς μπορεί να εμφανίζονται συχνες υποτροπές.

Μπορεί να προσβληθούν τα μεσοδακτύλια διαστήματα, ειδικά όταν το διάστημα μεταξύ των δακτύλων είναι πολύ στενό, αλλά και όλο ή μέρος του πέλματος . Στα προσβεβλημένα από μύκητες μεσοδακτύλια το δέρμα είναι λευκωπό, μπορεί να έχει ρωγμές και γραμμώσεις , καθώς και απολέπιση. Τις περισσότερες φορές υπάρχει και κνησμός ή δυσοσμία, κυρίως σε μεγάλης έκτασης προσβολή. Ένα άλλο είδος μυκήτων εμφανίζεται κλινικά σαν ξεφλούδισμα του δέρματος τμήματος ή όλου του πέλματος με κοκκινίλα και έντονη φαγούρα ενώ δεν είναι σπάνια και η επιμόλυνση και από κοινά μικρόβια. Σε προχωρημένες μυκητιάσεις στις οποίες είναι επιρρεπείς οι διαβητικοί, μπορεί να υπάρχει έντονη υπερκεράτωση καθώς και φυσαλιδοποίηση. Μπορεί να υπάρχει πόνος ακόμα και δυσκολία στη βάδιση σε εκτεταμένες περιπτώσεις. Η ταυτοποίηση του υπεύθυνου μύκητα γίνεται με καλλιέργεια από λέπια δέρματος της περιοχής και είναι απαραίτητη σε κάποιες περιπτώσεις που πρέπει να διαφοροδιαγνωστεί από άλλες παθήσεις των πελμάτων (π.χ έκζεμα, ψωρίαση κ.α).

Στις πτυχές του δέρματος (υπομαζικές, μηροβουβωνικές) η εικόνα είναι ανάλογη με κνησμό ερυθρότητα, απολέπιση .

Η θεραπεία γίνεται σε αρχόμενες καταστάσεις με τοπικά αντιμυκητιασικά σκευάσματα (κρέμες/πουδρες/αντισηπτικα). Σε εκτεταμένες μυκητιάσεις μπορεί να χορηγηθούν και αντιμυκητιασικά χάπια σε συνδυασμό με τα τοπικά μέτρα. Πρέπει να τονιστεί ότι τα πέλματα πρέπει να στεγνώνουν καλά μετά το μπάνιο, να αλλάζονται συχνά οι κάλτσες , ειδικά μετά την άθληση και να χρησιμοποιούνται ειδικές προστατευτικές πούδρες από αυτούς που ιδρώνουν συχνά. Τα παπούτσια καλό είναι να μην είναι από συνθετικά υλικά και να αερίζονται επαρκώς και να αποφεύγονται τα στενά συνθετικά ρούχα.

ΟΝΥΧΟΜΥΚΗΤΙΑΣΕΙΣ

Τέλος πολύ συχνό πρόβλημα των διαβητικών το καλοκαίρι ειναι οι ονυχομυκητιάσεις και ειδικά  Καντιντιασική ονυχομυκητίαση όπου ο υπεύθυνος μύκητας είναι η Candida albicans.

Οι βλάβες των νυχιών ξεκινούν από την εγγύς πτυχή και τα πλάγια του νυχιού ενώ μπορεί να υπάρχει και φλεγμονή με πόνο και οίδημα  στο περιονύχιο. Συνήθως χωρίς θεραπεία προσβάλλεται όλο το νύχι.

Γενικά τα προσβεβλημένα από μύκητες νύχια εμφανίζουν διαταραχές στο χρώμα τους  (άσπρο, πράσινο, κίτρινο, καφέ ή μαύρο) που μερικές φορές είναι ενδεικτικά του είδους του μύκητα. Επίσης τα νύχια μπορεί να εμφανίζουν πάχυνση, ευθραυστότητα ή και ονυχόλυση.

Συνήθως προσβάλλονται ένα ή δύο νύχια  στο κάθε πόδι ενώ η καθολική προσβολή των νυχιών είναι είτε ενδεικτική άλλης πάθησης (π.χ ψωρίαση, λειχήνας κ.α) είτε απαντάται σε εξαιρετικά παραμελημένες περιπτώσεις αλλά δεν είναι σπάνιες στους διαβητικούς. Μερικές φορές η ονυχομυκητίαση συνυπάρχει με μυκητίαση του δέρματος των πελμάτων.

Η διάγνωση γίνεται με άμεση μικροσκόπηση και καλλιέργεια του μύκητα ξύνοντας την προσβεβλημένη περιοχή με σκοπό να απομονωθούν ρινίσματα νυχιών που να περιέχουν αρκετες υφές μυκήτων για καλλιέργεια.

Η θεραπεία σε αρχόμενες καταστάσεις μπορεί να γίνει με τοπικά αντιμυκητιασικά προιόντα, συνήθως με τη μορφή λάκας (ιμιδαζόλες,αμορολφίνη, αλληλαμίνες) αλλά ο ασθενής πρέπει με συνέπεια και επιμονή να ακολουθήσει θεραπεία για 3-6 μήνες και με ποσοστό υποτροπής έως και 50% .