ΕΛΕΝΗ ΚΟΚΚΙΔΟΥ

1274

Συνέντευξη στην Εύα Ντελιδάκη

Ο χαρακτήρας της “Βούλας” (ή χαϊδευτικά Βουλίτσα, όπως την αποκαλεί ο αγαπημένος της “Μηνάς”, Αντώνης Αντωνίου) είναι από τους λατρεμένους στην ελληνική τηλεόραση.

Η πρωταγωνίστρια της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς “Μην Αρχίζεις τη Μουρμούρα”, που προβάλλει ο Alpha, η ηθοποιός Ελένη Κοκκίδου μας εξομολογείται, ξετυλίγοντας κατά διαστήματα το χαρακτηριστικό γέλιο της που την κάνει ανεπανάληπτη!

Μάθαμε ότι κάτι καταπληκτικό έγινε μέσα στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας ….και στο οποίο συμμετείχατε βάζοντας πολύ πάθος…

Ναι.  Παρουσιάσαμε μία εκπληκτική παράσταση «Εθνικός Κήπος», σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόνη και φυσικά, πού καλύτερα θα μπορούσε να ενσωματωθεί από τον ίδιο τον Εθνικό Κήπο; (με ελεύθερη είσοδο).

Η παράσταση ήταν στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Ζήσε τον Κήπο αλλιώς» του ΟΠΑΝΔΑ και του Δήμου της Αθήνας, με ένα πλούσιο πρόγραμμα με μουσική, χορό, θέατρο, αλλά και γυμναστική.  Όλα αυτά έβαλαν τον Κήπο στην καθημερινότητα του πολίτη.

Ευκαιρία να μας ξεναγήσετε στον «Εθνικό Κήπο» που είναι δίπλα μας και δεν τον ξέρουμε!

Επίσημα χαρακτηρισμένος ως ιστορικός τόπος, ο Εθνικός (άλλοτε Βασιλικός) Κήπος είναι ένα μάτι του κυκλώνα στο κέντρο της Αθήνας. Σημείο νηνεμίας, τριγυρισμένο από την ένταση της πόλης, που φέρει μέσα του τη μνήμη και την ιστορία της.

Ανάμεσα στα 500 είδη φυτών, που ήρθαν απ’ όλο τον κόσμο με την φροντίδα της βασίλισσας Αμαλίας και των βοτανολόγων της, περιμένουν να συναντήσουν τους επισκέπτες, μορφές μαρμάρινες, όπως ο Διονύσιος Σολωμός, ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, ο Ζαν Μορεάς, ο Καποδίστριας, αλλά και ο Ιωάννης Εϋνάρδος, άξια τέκνα μιας Ελλάδας που δεν της έλειψε η φωτισμένη ηγεσία.

Ο Θοδωρής Γκόνης πρότεινε μια διαδρομή με υλικά, κείμενα και ντοκουμέντα αυτών των μόνιμων κατοίκων του Κήπου, των ποιητών, των πολιτικών, των γεωπόνων και των μηχανικών, που τον διαμόρφωσαν και της 20χρονης Βαυαρής βασίλισσας που τον ονειρεύτηκε και μας τον χάρισε.

Μαζί με εμένα έπαιξαν ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, η Κατερίνα Πατσιάνη, η Μυρτώ Γκόνη.

Συμμετείχαν και φοιτητές του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Ήταν εξαιρετικά και αξέχαστα.

Πώς διαφοροποιείς το χειμώνα από το καλοκαίρι στη ζωή σου;

Το χειμώνα ανασυντάσσουμε τις δυνάμεις μας και δημιουργούμε. Το καλοκαίρι είναι μια πιο ελεύθερη εποχή, γυμνώνουμε το σώμα μας, χαιρόμαστε τον ήλιο, τη θάλασσα…εμείς μάλιστα που κάνουμε περιοδείες, πραγματικά θαυμάζουμε αυτόν τον υπέροχο κόσμο της Ελλάδας.  Δεν πίστευα πόσο τέλεια είναι αυτή η χώρα!  Πραγματικά δεν τη χορταίνεις. Από τις εικόνες που «ρουφάς» κάθε μέρα φτιάχνεις το χειμώνα σου ή το καλοκαίρι σου!

Πώς βοηθάτε τον κόσμο μέσα από την δουλειά σας;

Η τέχνη για τον άνθρωπο είναι ζωογόνος, τον παρηγορεί, τον κάνει να χαίρεται, να σκέφτεται, να προχωρά με τον εαυτό του, να ανακαλύπτει καινούργιους ορίζοντες και ένας καλλιτέχνης είναι το μέσο που δίνει στον κόσμο αυτή τη δυνατότητα.

Εγώ, όλα αυτά τα σχεδόν 35 χρόνια που είμαι ηθοποιός και ιδιαίτερα  με τη σειρά που έκανα στην τηλεόραση, ένοιωσα πραγματικά χρήσιμη.  Με την έννοια της πραγματικής  χρησιμότητας.  Γιατί οι άνθρωποι παίρνουν χαρά και ξεφεύγουν από τη σκοτεινή τους καθημερινότητα. Έτσι, πραγματικά, νοιώθω ότι προσφέρω κάτι αυτήν τη δύσκολη περίοδο. Αισθάνομαι σαν ένας μοχλός που γεννώ συγκίνηση στον άλλον, αισιοδοξία, χιούμορ, ευχαρίστηση, γέλιο…

Πώς βλέπετε τον κόσμο στις μέρες μας;

Πολύ συννεφιασμένο…. και νομίζω ότι ο κόσμος έχει περάσει στο στάδιο της αφασίας και γι΄αυτό δεν αντιδρά, αφού δε βρίσκει ούτε τον τρόπο ούτε το νόημα.

Και πώς θα περάσει η απογοήτευση;

Πραγματικά δεν ξέρω τι να σας πω. Το κακό είναι ότι  αυτή η περίοδος μακραίνει και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει. Δε βλέπω φως. Ο κάθε ένας πρέπει να αναζητήσει τις δικές του διεξόδους από το τούνελ και είναι προσωπική υπόθεση πως αντιστέκεσαι και πως επηρεάζεις θετικά τον περίγυρο σου.

Ποια θα λέγατε πως είναι τα ονείρατά σου;

Να προχωράω και να εξελίσσομαι. Δε θα μπορούσα να είμαι στατική και απλά να κόβω τις δάφνες μου.  Συνέχεια αναζητώ και ανακαλύπτω.

Το άλλο είναι να ζήσω όσο καλύτερα μπορώ μεγαλώνοντας. Πετώντας άχρηστα πράγματα που παλιά ήταν χρήσιμα, αλλά τώρα αποτελούν εμπόδια. Όσο πιο ελαφριά γίνεσαι τόσο πιο ανάλαφρα προχωράς και γίνεσαι σοφότερος.

Στο επίπεδο της διατροφής φαίνεται πως δεν τα πάτε  καλά….Τι είναι αυτό που σας μπλοκάρει, αφού φαίνεται πως θα θέλατε να είστε πιο αδύνατη.

Δεν τα πάω καθόλου καλά. Έχω μια βουλιμική σχέση. Δεν τρώω κακά πράγματα, όμως τρώω ποσότητα. Έχω συναισθηματική σχέση με το φαγητό.  Μόλις κουνηθεί το πάτωμα κάτω από τα πόδια μου τρώω και συνέρχομαι.

Αυτό το έχω από μικρή, εκτός  μόνο όταν ήμουν 3,5 ετών που ξαφνικά έπαψα  να τρώω για να αντιδράσω στη μητέρα μου. Ήθελα περισσότερη αγάπη και έτσι σταμάτησα να τρώω και από την ανησυχία της η μητέρα μου άρχισε να ασχολείται 24 ώρες το 24ωρο μαζί μου.

Σας έχουν δυσκολέψει τα παραπάνω κιλά στη ζωή σας;

Παρά πολύ, είναι το μοναδικό μου πρόβλημα. Δεν έχω την ισορροπία των ανθρώπων, που είναι χωρίς αυξομειώσεις βάρους. Δεν το έμαθα από μικρή και ακόμη δεν το έχω καταφέρει. Προσπαθώ να το παλέψω.

Σας βγαίνει πολύ μια παιδικότητα.

Αφού ακόμη είμαι με τη μανούλα μου.

Τι λατρεύετε περισσότερο να απασχολείστε εκτός του θεάτρου;

Ψάχνομαι γενικά και είμαι λάτρης της Λογοτεχνίας και του σινεμά.  Το θέατρο το γνώρισα ως θεατής, πιο μεγάλη. Πιστεύω πως ο ηθοποιός πρέπει να έχει διαβάσει κλασσικούς συγγραφείς, οπωσδήποτε.

Π.χ. δε μπορείς να μην έχεις διαβάσει Ντοστογιέφσκι, που κάνει μια τομογραφία του ανθρώπινου ψυχισμού. Που σου παρουσιάζει τόσους χαρακτήρες, όπως τον άνθρωπο που γελοιοποιείται, τον άνθρωπο που γίνεται έρμαιο της αδυναμίας του, τον άνθρωπο που παρακαλεί, που του φταίνε όλα και δεν ξέρει τι του φταίει  κ.λ.π. Ο ηθοποιός πρέπει να έρχεται με μεγάλα ζητήματα σε επαφή για να εκπαιδευτεί.

Περπατάτε, χορεύετε;

Λίγο.

Πώς αντιμετωπίζετε τις ασθένειες; Περάσατε μία αρκετά σοβαρή περιπέτεια υγείας, λοίμωξη του αναπνευστικού..

Πράγματι, είχα αρρωστήσει πολύ σοβαρά. Περίμεναν να πεθάνω, ζω από θαύμα. Έχω δει το μέγεθος το να χάνεις αυτό που σου αναλογεί. Εκείνη την στιγμή που πάλευα για τη ζωή μου ανακάλυψα ότι δε σου ανήκει τίποτα. Μόνο το σώμα που κατοικεί η ψυχή σου. Ήταν μεγάλο μάθημα για μένα και με απελευθέρωσε από πολλές δεσμεύσεις.

Τι εννοείτε ζήσατε από θαύμα;

Δεν ξέρω τι έγινε, αλλά όταν ξύπνησα όλα άλλαξαν. Κατάλαβα ότι είχα κάνει πολύ κακό στο ανοσοποιητικό μου σύστημα. Ήταν σύστημα ενός 90 χρονών ανθρώπου. Και ήμουν καθ’ ολοκληρία υπεύθυνη. Τότε είπα πως πρέπει να πολεμήσω και να βγω από αυτό.  Κυρίως για τους γονείς μου.

Ξαφνικά σβήνεις, αλλά πίσω σου κάποιοι πονάνε πολύ.

Πολέμησα ψυχικά και με τη βοήθεια των γιατρών βγήκα ζωντανή.  Το μυαλό μου συγκεντρώθηκε στο να ξεπεραστεί το πρόβλημα.

Το αποτέλεσμα;  Η ζωή πριν είχε αρνητικό πρόσωπο και μετά από αυτό απέκτησε θετικό.

Τα ζώα, τα πουλιά, το φως, ο ουρανός, τα πάντα ήταν αλλιώς.

Ευγνωμονώ πια τη ζωή, που είναι πολύ μεγάλο δώρο.

Από κει και πέρα ό,τι κι αν μου συμβεί, λέω και τι έγινε, έχουμε περάσει δυσκολότερα.

Τι σημασία έχει για σας ο έρωτας;

Πολύ μεγάλη σημασία. Ο έρωτας είναι ένα άνοιγμα προς τους άλλους, προς τη ζωή, γενικότερα. Μεγαλώνοντας, αυτό αποκτάει υπόσταση. Ο έρωτας μεταβάλλεται σε κάτι άλλο. Θα έλεγα σε  μια στάση με χαμόγελο για τη ζωή. Ο έρωτας που έχεις για ένα άλλο σώμα, για μια άλλη ψυχή, αυτό πια γίνεται μια τάση. Αγαπάς τα πάντα. Τα παιδιά που γεννιούνται και δεν γνωρίζεις, το κάθε τι που γεννιέται στη φύση και δεν το έχεις φροντίσει εσύ…. Ανοίγεσαι!  Παίρνει άλλη μορφή ο έρωτας. Δεν είναι πια μικρού χώρου, είναι σαν να ήταν εσωτερικού χώρου και γίνεται δημοσίου.

Θα θέλαμε να μας πείτε κάτι για τους ασθενείς με διαβήτη που θα διαβάσουν την συνέντευξή σας.

Αφού βιώνουν αυτό το βάσανο που έχουν φορτωθεί, να το εξαργυρώνουν με χαρές που θα δημιουργούν.  Γιατί κάθε εμπόδιο  σε κάνει να ανακαλύπτεις καινούργιες πατέντες επιβίωσης.

Η ζωή είναι πολύ ωραία και μάλιστα όταν φροντίζεις τον εαυτό σου είναι ακόμη πιο ωραία.