Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2023. Το ραντεβού της ομάδας μας είναι καθορισμένο για το απόγευμα της Πέμπτης στο αεροδρόμιο. Η πτήση μας για Ιωάννινα αναχωρεί στην ώρα της και λίγη ώρα αργότερα φτάνουμε στα βροχερά Γιάννενα, όπου μας υποδέχεται ο Σπύρος Αθανασίου, ο πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ένωσης Νεανικού Διαβήτη. Η συνάντησή μας και με τα υπόλοιπα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Ένωσης, που ξεκίνησε από γονείς που τα παιδιά τους είχαν διαβήτη, αλλά σήμερα “τρέχει” από τους ίδιους τους ασθενείς, που πήραν τα ηνία, αναδεικνύει τα προβλήματα της Περιφέρειας και κυρίως, των απομονωμένων ορεινών χωριών που πρόκειται να επισκεφθούμε.
“Τα χωριά αυτά είναι απομονωμένα και οι κάτοικοί τους δεν πηγαίνουν εύκολα για εξετάσεις”, μας λέει ο Πρόεδρός της κος Σπύρος Αθανασίου, συνοψίζοντας σε λίγες μόνο λέξεις το νόημα αυτής της αποστολής μας στα χωριά του Δήμου Ζίτσας.
Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2023.
Μετά από ένα δυνατό πρωινό, για το οποίο φρόντισε η γλυκιά Βούλα, διαχειρίστρια του Ξενώνα Βαδόκειος Γη, ξεκινάμε για τον πρώτο μας προορισμό με οδηγό την πανέμορφη Μαρία, δημοτική υπάλληλο (οδηγό) στο Δήμο Ζίτσας.
Φτάνουμε στο Σακελλαρικό, το όμορφο ορεινό χωριό πού πήρε το όνομά του από τον ηρωικό υποσμηναγό Γιάννη Σακελλαρίου που έπεσε υπέρ πατρίδος το 1940. Ο χώρος που εξετάζουμε κάποτε ήταν σχολείο… Τώρα είναι ένα εγκαταλελειμμένο καφενείο…
Με το που σταθμεύει το αυτοκίνητο, ηλικιωμένες φιγούρες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, φτάνουν στο σημείο.
Στο χωριό των 35 κατοίκων, η αεικίνητη κυρία Κουτσογιάννη, 83 ετών, έχει καταφέρει να ενημερώσει όλους τους κατοίκους για την άφιξή μας.
Έτσι, σε πολύ σύντομο χρόνο καταφέρνουμε να εξετάσουμε πάνω από το μισό πληθυσμό του χωριού και να πραγματοποιήσουμε και κατ’οίκον επισκέψεις σε σπίτια ανθρώπων που δεν μπορούσαν να μετακινηθούν.
Στο Σακελλαρικό εντοπίσαμε δύο περιστατικά που έχρηζαν άμεσης παρέμβασης για τη ρύθμιση του διαβήτη τους.
Επόμενος σταθμός μας ήταν το Λίθινο, ένα ξεχασμένο αλλά πανέμορφο χωριό με δέκα μόλις κατοίκους. Τα σπίτια πολλά, αλλά οι κάτοικοι ελάχιστοι. Μια νεκρική ησυχία απλώνεται παντού. Το κοινοτικό κατάστημα, όπου πραγματοποιήθηκαν οι μετρήσεις, βρίσκεται σε ένα πλάτωμα με πανοραμική θέα στα μαγικά τοπία της Ηπείρου. Μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία μας, δυο παιχνιδιάρικα αδέσποτα σκυλιά φτάνουν και αποζητούν το χάδι μας.
Στο Λίθινο, εξετάσαμε το μισό πληθυσμό του χωριού και εντοπίσαμε ένα περιστατικό που έχρηζε περαιτέρω διερεύνησης.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα, το απόγευμα πραγματοποιήσαμε εξετάσεις στο Πνευματικό Κέντρο της Ζίτσας. Το χωριό βρίσκεται σε φρενίτιδα, καθώς προετοιμάζεται εντατικά για τη γιορτή του τσίπουρου στην κεντρική πλατεία, το πρωί της Κυριακής. Ωστόσο, η προσέλευση είναι ικανοποιητική και οι κάτοικοι που εξετάζονται, λαμβάνουν τις κατάλληλες οδηγίες και συμβουλές.
Σάββατο 25 Νοεμβρίου 2023.
Η δεύτερη μέρα της εκστρατείας μας είχε ως προορισμό τα ορεινά χωριά Κληματιά και Καρίτσα.
Στην φιλόξενη Κληματιά, στα 442 μέτρα υψόμετρο, εξετάσαμε δεκάδες κατοίκους, γυναίκες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, με διαβήτη ή μη, που μετρήθηκαν, έλαβαν πολύτιμες συμβουλές από τον γιατρό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ιωαννίνων, κ. Χρήστο Ζησίδη, ενώ έλαβαν υπηρεσίες φροντίδας των ποδιών από την ποδολόγο μας.
Γνωρίσαμε και εξετάσαμε τα μέλη του Γυναικείου Συνεταιρισμού, που φτιάχνουν υπέροχα πράγματα με τα χεράκια τους.
Το απόγευμα ακολούθησε η Καρίτσα, με τις γυναίκες πάλι να παίρνουν τα πρωτεία της συμμετοχής.
Τα αποτελέσματα από αυτόν τον σταθμό ήταν για μία ακόμη φορά εντυπωσιακά, καθώς πέρα από τα άτομα που είχαν ήδη διαγνωστεί με διαβήτη, εντοπίσαμε πάρα πολλούς κατοίκους στο στάδιο του προδιαβήτη.
Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2023. Το ταξίδι μας ολοκληρώνεται πρώιμα, καθώς οι κάτοικοι του χωριού Πρωτόπαππα που θα ήταν και ο τελευταίος προορισμός της δράσης μας στα χωριά του Δήμου Ζίτσας νοσούν από κορωνοϊό και η επίσκεψή μας ακυρώνεται.
Αναχωρούμε για το αεροδρόμιο Βασιλεύς Πύρρος των Ιωαννίνων, με την καρδιά μας γεμάτη από τις ευχαριστίες των κατοίκων, με το μυαλό μας πλούσιο από τις όμορφες εικόνες, με την ψυχή μας γεμάτη από την αξία της προσφοράς, αλλά με τη σκέψη μας κολλημένη στα προβλήματα των ηλικιωμένων κατοίκων των απομακρυσμένων χωριών: την απομόνωση, τις πενιχρές συντάξεις και τη δυσκολία πρόσβασης στις δομές υγείας.
