Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια ακόμη μάστιγα της κοινωνίας μας. Το έτος 2030 εκτιμάται, ότι 439 εκατομμύρια άνθρωποι θα πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη. Παράλληλα, χρονικά λόγω της αύξησης του προσδόκιμου της ζωής στις σύγχρονες κοινωνίες αυξάνεται και η συχνότητα των ορθοπεδικών επεμβάσεων, λόγω των εκφυλίσεων του μυοσκελετικού, από το πέρας της ηλικίας.
Οι επιπτώσεις, όμως, του σακχαρώδους διαβήτη σε έναν ασθενή, ο οποίος θα υποβληθεί σε χειρουργική ορθοπεδική επέμβαση είναι αρνητικές και ποικίλες, άμεσες και έμμεσες.
Από τεκμηριωμένες μελέτες όπου έχουν διεξαχθεί και ανακοινωθεί σε έγκυρα επιστημονικά συγγράμματα, διαπιστώνεται η ειδικότητα του αρνητικού παράγοντα του σακχαρώδους διαβήτη σχετικά με το είδος της ορθοπεδικής επέμβασης.
Ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση και πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό έχουν:
- Περισσότερες ημέρες νοσηλείας, λόγω επιπλοκών
- Συχνότερες μεταγγίσεις αίματος
- Περισσότερο πόνο
- Συχνότερες μικροβιακές λοιμώξεις του τραύματος
- Συχνότερες ουρολοιμώξεις
- Αυξημένο ποσοστό πνευμονικών εμβολών
- Αυξημένο ποσοστό εμφραγμάτων του μυοκαρδίου
- Αυξημένο ποσοστό αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων
- Καθυστερημένη η μη σύγκλειση του χειρουργικού τραύματος
- Καθυστερημένη πώρωση ή ψευδάρθρωση των χειρουργηθέντων καταγμάτων
- Χαλάρωση των ορθοπεδικών εμφυτευμάτων, ειδικά των αρθροπλαστικών
- Ρήξη ή πτωχή επούλωση συρραφέντων τενόντων.
Στις ορθοπεδικές επεμβάσεις της ποδοκνημικής αρθρώσεως και του άκρου ποδός, λόγω της περιφερικής νευροπάθειας και μικροαγγειοπάθειας, είναι συχνότερες οι μικροβιακές λοιμώξεις και οι νεκρώσεις, όπου μπορούν να καταλήξουν στον περιφερικό ακρωτηριασμό του κάτω άκρου.
Στην αρθροσκόπηση του ώμου πτωχά αποτελέσματα καταγράφονται κατόπιν της λύσης της συμφυτικής θυλακίτιδας και της συρραφής του τενοντίου πετάλου των στροφέων μυών, συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό.
Εκτός από τις άμεσες επιπλοκές κατά τη διάρκεια της ορθοπεδικής επέμβασης και της μετεγχειρητικής νοσηλείας, ο σακχαρώδης διαβήτης έχει έμμεση αρνητική επίδραση και στην αποκατάσταση.
Η αμφιβληστροειδοπάθεια από το σακχαρώδη διαβήτη προκαλεί διαταραχές όρασης, με αποτέλεσμα την απώλεια της αυτοπεποίθησης του ασθενούς στην αποκατάσταση, καθώς και τον αυξημένο κίνδυνο πτώσης με καταστροφικά αποτελέσματα για την προηγηθείσα ορθοπεδική επέμβαση.
Επίσης, η περιφερική νευροπάθεια των ποδιών που αναπτύσσουν οι σακχαρο-διαβητικοί ασθενείς, προκαλεί αστάθεια και μη έλεγχο της βάδισης, με αποτέλεσμα την αυξημένη συχνότητα των πτώσεων κατά την αποκατάσταση και των αρνητικών επιπτώσεων.
Η ιδιαιτερότητα του σακχαρώδους διαβήτη στη χειρουργική αποκατάσταση ορθοπεδικών παθήσεων, έχει οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα της ορθοπεδικής στη δημιουργία ειδικών τμημάτων ορθοπεδικών κλινικών, όπου εξειδικεύεται σε αυτήν την ομάδα των ασθενών. Στα τμήματα αυτά συνεργάζονται ορθοπεδικοί, λοιμωξιολόγοι, εξειδικευμένοι φυσικοθεραπευτές και δορυφορικά άλλες ειδικότητες ιατρώ,ν ανάλογα με τη συννοσηρότητα του ασθενούς.
Η εξειδίκευση των χειρουργών ορθοπεδικών και η κατανόηση της παθοφυσιολογίας του σαχκαρώδους διαβήτη σε συνδυασμό με ειδική εξατομικευμένη αποκατάσταση, έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική μείωση των επιπλοκών κατόπιν μίας ορθοπεδικής επέμβασης και το μέγιστο των ευεργετικών αποτελεσμάτων για τον ασθενή.
