Δημήτρης Καμπουράκης – Πνευματώδης, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό

579

Αγαπημένος,  γιατί γίνεται πανεύκολα ο δικός σου άνθρωπος.  Πνευματώδης, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό.  Στις επάλξεις της ενημέρωσης χρόνια τώρα.  Σα να «σπουδάσαμε» μαζί του το λαβύρινθο των γεγονότων!

Ο Δημήτρης φαίνεται πως έχει πολλές κρυμμένες ικανότητες και δυνατότητες.  Προφανώς, τις δείχνει εκεί που νοιώθει πως χρειάζεται.   Σίγουρα η παρουσία του έχει ενδιαφέρον σ΄έναν κόσμο που χάνεται….

Εκεί που η κριτική του συμπληρώνει τη δική σου σκέψη, εκεί αναγνωρίζεις πως η δημοσιογραφία έχει ακόμα λόγο ύπαρξης!

Έχει εμπειρία  σε πολλούς τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.   Εργάζεται στον ραδιοφωνικό σταθμό REAL FM. Εργάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό MEGA, σε εφημερίδες, σε περιοδικά, σε ιστοσελίδες.  Κυκλοφορούν τα ακόλουθα βιβλία του:  Η υιοθεσία των ονείρων (1986), Η σιωπή της Αφροδίτης (1993), Μια σταγόνα ιστορία (εκδ.Πατάκη, α’ μέρος 2002, β’ μέρος 2003, γ’ μέρος 2013), Ο κύριος Διάβολος προσφέρει ταξίδι (εκδ.Πατάκη 2005), Άγιος Αγύρτης (εκδ. Πατάκη,2009), Δύο ζωγράφοι (εκδ. Πατάκη, 2017).

Η  κουβέντα μαζί του γίνεται καλή παρέα.

Ερ:  Έχετε γράψει αρκετά βιβλία…για το τελευταίο «Δυο ζωγράφοι», ποιο είναι το περιεχόμενο και ποιο γεγονός ή σκέψεις ή αναζητήσεις ή προβληματισμοί ….πυροδότησαν τη γέννησή του;

Απ:  Τα καλά βιβλία δε γράφονται μετά από ώριμη σκέψη του συγγραφέα.  Ούτε αποτελούν ευθεία αντανάκλαση σκέψεων, προβληματισμών ή αναζητήσεών του.  Αυτού του είδους τα έργα είναι καταδικασμένα.  Τα βιβλία που έχουν κάτι να πουν, υπάρχουν από μόνα τους και απλώς διαλέγουν αυτά την ώρα που θα βγουν στην επιφάνεια και ποιον θα τα εμφανίσει. Λίγο μεταφυσικό, αλλά επειδή γνωριζόμαστε χρόνια, ξέρω ότι έχετε έφεση σ’ αυτά.

Ερ:  Πιστεύετε ότι ο κόσμος διαβάζει, μελετάει, φυλλομετράει, ρίχνει ένα  βλέφαρο σ΄ ένα βιβλίο ή επιλέγει συνειδητά να εξελιχθεί μέσα από ένα βιβλίο;

Απ:  Υπάρχουν όλων των ειδών οι ηρωικοί αναγνώστες, όμως δυστυχώς, η μέγιστη πλειοψηφία των Ελλήνων ούτε διαβάζει, ούτε μελετά, ούτε εξελίσσεται μέσα από το βιβλίο.  Προτιμά μια μπριζόλα ή ένα μαϊμού καλλυντικό.  Για να το πω στεγνά, οι Ελληνάρες χεσμένο το έχουν το βιβλίο, συγνώμη κιόλας…

Ερ:  Με τι στρατηγική θα οδηγούσαμε ιδιαίτερα τους νέους να αγαπήσουν τα βιβλία ουσιαστικά;

Απ:  Επειδή αρνούμαι να καταφεύγω σε κοινοτοπίες, δηλώνω ότι δεν τη γνωρίζω αυτή τη μεγαλοφυή στρατηγική που θα μετατρέψει ένα τσούρμο αγράμματων σε καλλιεργημένο λαό.  Πάντως, δεν είμαι διόλου αισιόδοξος.

Ερ:  Μετά την τηλεόραση, το ραδιόφωνο πώς σας έχει φορτίσει σε συναισθηματικό, νοητικό ή πνευματικό (αν μπορούσαμε να πούμε) επίπεδο;

Απ:  Μπερδεύουμε τα πράγματα.  Η τηλεόραση ή το ραδιόφωνο που κάνουν ενημερωτικό πρωταθλητισμό, είναι λαϊκά μέσα. Πάει να πει, ας μην έχουμε απ’ αυτά μεγάλες απαιτήσεις ως προς το συναισθηματικό, νοητικό ή πνευματικό φορτίο που διακονούν.  Μήτε τον ακροατή-τηλεθεατή μπορούν ή επιθυμούν να εκπαιδεύσουν, μήτε το δημοσιογράφο-παραγωγό είναι ικανά να κάνουν καλύτερο άνθρωπο.  Διεκπεραίωση κάνουμε.

Ερ:  Νοιώθετε πως έχετε τη δύναμη να βοηθήσετε στην αφύπνιση των ακροατών ή το «σύστημα» προδιαθέτει απλά σε μια διεκπεραίωση διαλόγων και σκέψεων  για να περάσει η ώρα;

Απ:  Απάντησα προηγουμένως και μάλιστα με ανατριχιαστική –θαρρώ- σαφήνεια και κυνισμό.

Ερ:  Όταν αφουγκράζεστε τις ανησυχίες του κόσμου ποια κοινά σημεία έχετε εντοπίσει;

Απ:  Όταν λέτε ‘’κόσμο’’ τι εννοείτε;  Δεν υπάρχει ένα ενιαίο σύνολο ανθρώπων με κοινές ανησυχίες.  Ο καθένας από το ‘’κοινό’’ έχει άλλες απαιτήσεις και ξεχωριστούς προβληματισμούς, συνήθως, αντίθετες αναμεταξύ τους.  Το μόνο κοινό που έχουν είναι, ότι όλοι απαιτούν από το δημοσιογράφο να υιοθετεί τη δική τους άποψη και να απορρίπτει την αντίπαλη.  Πρόκειται για Βατερλό…

Ερ:  Αν μπορούσατε να δώσετε εσείς έναν ορισμό της υγείας, ποιος θα ήταν;

Απ:  Δεν είμαι καλός στους ορισμούς.

Ερ:  Συχνά ακούμε πως η διατροφή, η άσκηση, η καλή ψυχολογία,  συντελούν στην υγεία.  Το κάθε ένα από αυτά, τι σημαίνει για σας;

Απ:  Θεωρητικώς, συμφωνώ ότι η υγιεινή διατροφή, η άσκηση και η καλή ψυχολογία είναι οι προϋποθέσεις για καλή υγεία.  Πρακτικώς, δεν είμαι ο άνθρωπος που με τον τρόπο ζωής του θα αποτελέσει το ζωντανό παράδειγμα για τους άλλους. Υποθέτω, ότι αργά ή γρήγορα θα την πληρώσω.  Μου το λένε όσοι με νοιάζονται.

Ερ:  Πώς αντιδρά ο οργανισμός σας σε αρνητικές σκέψεις;

Απ:  Γενικά, είμαι θετικός και αισιόδοξος άνθρωπος.  Δεν είμαι επιρρεπής προς την κατάθλιψη.  Βέβαια και φουντώνω και τσαντίζομαι και το ηθικό μου πέφτει πότε-πότε, αλλά διαθέτω τους μηχανισμούς γρήγορης αναστροφής προς τη στοιχειώδη ψυχολογική ισορροπία και τη λελογισμένη  αισιοδοξία.

Ερ:  Το περιοδικό απευθύνεται σε χιλιάδες διαβητικούς. Έχετε κάποια εμπειρία με το διαβήτη από φίλο, γνωστό ή συγγενή;

Απ:  Όλοι έχουμε. Το πρόβλημα είναι, ότι ποτέ δε σκεφτόμαστε πως αυτό που συμβαίνει στο φίλο ή το συγγενή μπορεί να επισκεφθεί και την υγιή μεγαλειότητά μας.  Θαρρούμε, πως είναι κάτι μακριά από μας, τρομάρα μας…

Ερ:  Συχνά ακούμε έρευνες που λένε, πως σε κάποια χρόνια από σήμερα θα έχει αυξηθεί η τάδε ασθένεια (διαβήτης, παχυσαρκία, καρκίνοι, αυτοάνοσα, κλπ), σαν να μην έχουμε περιθώρια να συμβεί κάτι θετικό..

Απ:  Καλό θα ήταν να σκεφτόμαστε θετικά και να πράττουμε θετικά.  Απλώς, ας έχουμε υπόψη μας, ότι οι έρευνες, οι αριθμοί ή η στατιστική δε λένε ψέματα, οι άνθρωποι λένε.

Ερ:  Μελέτες δείχνουν, πως οι άνθρωποι που έχουν βαθιά πίστη μέσα τους μπορούν να αγγίξουν μικρά ή μεγάλα θαύματα στη ζωή τους..  Τι είναι για σας πίστη, τι είναι θαύμα στην καθημερινότητα; Τι είναι εξέλιξη ψυχής;

Απ:  Έχω την εντύπωση ότι με περνάτε για Αγιορείτη μοναχό. Πώς ν’ απαντήσω σε όλα αυτά;  Μπορώ να τα σκεφτώ μετά τα εβδομήντα μου (αν φτάσω) ή θα είναι πια αργά;

Ερ:  Αν κάνατε μια εσωτερική γεώτρηση, τι θα ανακαλύπτατε ως προς την κατεύθυνση που θα θέλατε από δω και πέρα να έχει η δημοσιογραφία ή η συγγραφή σας;

Απ:  Θα μου άρεσε να καταπολεμήσω το φόβο που με διακατέχει για τις νέες εποχές που έχουν εισβάλει στη ζωή μας.  Φόβοι που μπολιάζουν και τη δημοσιογραφία μου και τη συγγραφή μου και την καθημερινή μου ζωή.  Αλλά απ’ την άλλη, δεν είναι φυσιολογικό να φοβόμαστε εμείς οι παλιότεροι;  Αλλιώς, πώς θα παραμερίσουμε έντρομοι, ώστε να υπάρξει χώρος για τους νεότερους που εφορμούν;

Ερ:  Έχετε έναν όμορφο συνδυασμό ως προσωπικότητα, που φαίνεται να αγαπάτε.  Απλότητα και γνησιότητα.  Με τι αρχές τα διατηρήσατε αυτά και κυρίως, με τι αντοχές;

Απ:  Τα φαινόμενα απατούν.  Μην είστε βέβαιη ούτε για την απλότητα, ούτε για τη γνησιότητά μου.  Άνθρωποι τρωτοί είμαστε όλοι και γεμάτοι με μικροπρεπείς σκέψεις.  Ας πούμε, ότι απλώς προσπαθώ να περιορίσω τις έσω και έξω ήττες μου.

Ερ:  Δε θα σας ρωτήσω σε ποιους, αλλά σε τι ανθρώπους χρωστάτε κάποια από τα «χαρίσματά σας»;

Απ:  Αν υποθέσουμε ότι έχω χαρίσματα, τα χρωστώ σε κάτι στέρεους ανθρώπους που με μεγάλωσαν και σε μερικούς υπομονετικούς που με ανέχτηκαν στη συνέχεια.

Ερ:  Τι επιθυμείτε περισσότερο, καθώς ο χρόνος κυλά …

Απ:  Επιθυμώ βαθιά να επιστρέψω στο 25ο  έτος της ηλικίας μου.  Χα, χα, πλάκα δεν έχει;

Ερ:  Πιστεύετε σε μια θεία πρόνοια, σε μια θεά τύχη, στην προσωπική ικανότητα και οξυδέρκεια, στη συναισθηματική νοημοσύνη, στη συγκυρία …όσον αφορά τα καλά ή δυσάρεστα γεγονότα της ζωής σας;

Απ:  Πιστεύω ότι ο χαρακτήρας μας είναι η μοίρα μας.

Ερ:  Επειδή ίσως πείτε, πως οι ερωτήσεις γίνονται πολύ μεταφυσικές….ας το «μαζέψω».  Σπουδάσατε οικονομικά,  αν δεν κάνω λάθος.  Αν ναι, πόσο σας βοήθησαν στο να βλέπετε με μαθηματική ακρίβεια  διάφορα κοινωνικά γεγονότα γύρω σας;

Απ:  Η γενιά μας έμαθε να μιλά ακατάπαυστα και να απαιτεί το μέγιστο, δίχως να  κάνει ούτε μια απλή πρόσθεση στο χαρτί.  Γι’ αυτό, οδηγήσαμε τη χώρα στην κρίση. Παιδί της γενιάς μου κι εγώ…Καμιά μαθηματική ακρίβεια και πουθενά.

Ερ:  Λέγεται, πως η τηλεόραση προσφέρει ό,τι ζητά ο κόσμος.  Το πιστεύετε αυτό ή μήπως ο κόσμος θα μάθαινε να αναζητά ανάμεσα σε πολλά ποιοτικά προγράμματα;

Απ:  Μην αυταπατάστε. Τα ποιοτικά τηλεοπτικά προγράμματα είναι είδος εν ανεπαρκεία.  Στο μέλλον τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.

Ερ:  Τους φίλους σας, με τι κριτήρια τους διαλέγετε;

Απ:  Δε θυμάμαι πια.  Έχω πολλά χρόνια να διαλέξω καινούριο φίλο.