1. Διαλογισμός. Στη σιγή του Νου. Για 10 λεπτά καθόμαστε χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα. Κλείνουμε τα μάτια και παρακολουθούμε την αναπνοή μας.  Μετά, επαναξιολογούμε τα πράγματα γύρω μας. Η κατάθλιψη και οι αρνητικές σκέψεις οφείλονται σε υπερφόρτωση του νου.  Βάζουμε το νου να λύνει θέματα που δεν μπορεί να λύσει. Υπαρξιακά, νοήματος κλπ. Τα προβλήματα δεν είναι δικά μας, αλλά του μυαλού μας.

2. Περπάτημα.  Ειδικά στη φύση. Εκείνη την ώρα δεν ρωτάς ποιο είναι το νόημα της ζωής, το ζείς.

3. Αναπνοές.  Ο πιο δραστικός τρόπος αλλαγής συμπεριφοράς. Αλλάζει τον τρόπο που ο εγκέφαλος «μεταφράζει» την πραγματικότητα. Αν η αναπνοή είναι ήρεμη και ρυθμική ή με εντάσεις και άρρυθμη, αντίστοιχα επηρεάζεται και η συμπεριφορά . Διαφραγματική αναπνοή.  Εισπνοή η κοιλιά προς τα έξω, εκπνοή προς τα μέσα.  Εισπνοή-εκπνοή από τη μύτη, για χαλάρωση.

4. Διάβασμα σημαντικών – κλασσικών βιβλίων.   Μας συντονίζουν με ανθρώπους που έδωσαν νόημα στη ζωή τους και το αποτύπωσαν γράφοντας βιβλία.  Αρκεί η ανάγνωση τέτοιων βιβλίων για να ξαναδούμε τι είναι σημαντικό και τι όχι.

5. Μικρές απολαύσεις.  Μικρές ανέξοδες συνήθειες π.χ. απολαμβάνω το τσάι μου ή ποτίζω απολαυστικά τις γλάστρες στο μπαλκόνι, χαιδεύω  τον σκύλο μου…Μικρά πράγματα της ζωής που ενδυναμώνουν την εσωτερική μας συνοχή.

6. Δράσεις προσφοράς στο περιβάλλον.  Προσφέρουμε από το ξεχείλισμα της ψυχής μας.

7. Μια δυσκολία (που μας εμπνέει).

8. Τέχνες και Νέες δεξιότητες, όχι ανταγωνιστικά ή συγκριτικά,  αλλά ως αυταξία, ως κάτι φυσικό που το απολαμβάνουμε. Βοηθά να ξεδίνουμε και να παρατηρούμε όψεις της ζωής, πλευρές ανταγωνισμού μέσα μας ή σκέψεις αρνητικές που ανακύπτουν. Βοηθούν, επίσης, οι επισκέψεις σε μουσεία και η επαφή με σπουδαία έργα τέχνης, που προκαλούν μεγάλη απόλαυση και μας δίνουν ανάταση ψυχής.

9. Εναλλακτικές θεραπείες. ,Ξεμπλοκάρουν το σώμα και «μαλακώνουν», «ανοίγουν» τη ψυχή προκαλώντας απόλαυση.

10. Ταξίδι. Βλέπουμε τη ζωή από απόσταση. Παρατηρούμε την κοινή ανθρώπινη μοίρα. Προπονούμαστε στον αποχαιρετισμό. Κρατάμε ταξιδιωτικό ημερολόγιο με ποιητικά ή στοχαστικά σχόλια. Παρατηρούμε τον εαυτό μας σε άλλον χωρόχρονο. Εμπλουτιζόμαστε από άλλους πολιτισμούς.

11. Ευγνωμοσύνη.  Κάθε μέρα νιώθουμε ευγνωμοσύνη προς τους ανθρώπους και προς τη ζωή. Ευγνωμονούμε τη φύση που μας φιλοξενεί. Νιώθουμε ότι είμαστε μια λεπτομέρεια στο σύμπαν.

12. Συγχώρεση.  Ευγνωμονούμε και τους ανθρώπους που μας πρόδωσαν, γιατί μας βοηθούν να συνειδητοποιούμε ότι παρότι είμαστε σκιά ονείρου, μπορούμε να καταφέρουμε σπουδαία πράγματα.

13. Αγάπη για όλα τα όντα.  Να μάθουμε να αγαπάμε όλες τις μορφές της ζωής.  Ορυκτά, φυτά, ζώα, ανθρώπους, τη φύση.  Όταν διαχωρίζουμε τα όντα τιμωρούμε τον εαυτό μας, γιατί δεν μπορούμε να απολαύσουμε τη ζωή. Καλλιεργώντας τη διαφορετικότητα, βιώνουμε το διαχωρισμό.

14. Επίσκεψη σε νοσοκομείο.  Πάμε για να μελετήσουμε το νόημα της ζωής.  Αξιολογούμε τα πράγματα πολύ διαφορετικά.  Βλέπουμε τι αξίζει και τι όχι.  Ευγνωμονούμε όλα όσα ζήσαμε, γιατί είχαμε την ευκαιρία να τα ζήσουμε. Κάποιοι δεν θα έχουν αυτήν την ευκαιρία. Προσφορά εργασίας σε αρρώστους.

15. Λίστα των 10 ευχών.  10 όνειρα ζωής (ταξίδι, επαγγελματικό, οικογενειακό, εσωτερικής επίτευξης).  Τι θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή μας πριν αποχαιρετήσουμε αυτόν τον κόσμο? Δεν θέτουμε ακατόρθωτους στόχους, ούτε τελείως εύκολους, αλλά επιτεύξιμους με κάποιο βαθμό δυσκολίας.  Μας βάζει σε διαδικασία  να ονειρευόμαστε. Όσο ονειρευόμαστε ο εγκέφαλος δίνει την εντολή  «ζήσε, εξελίξου, θεραπεύσου».  Όσο δεν έχουμε όνειρα ο εγκέφαλος δίνει την εντολή «παράτα τα, δεν έχει νόημα η ζωή»

16. Χιούμορ.  Με τον εαυτό μας και τη ζωή.  Γελάμε με τη σοβαροφάνεια και τις αποτυχίες μας.  Παίρνουμε τον εαυτό μας στα σοβαρά, ενώ έχουμε ημερομηνία λήξης.

17. Λύνουμε χρόνιες διαφορές.  Παίρνουμε πρωτοβουλία.  Λύνουμε προβλήματα που μας τρώνε ενέργεια, που μας μπλοκάρουν.

18. Σωματική άσκηση.  Όχι τόσο γυμναστική, όσο ασκήσεις που βοηθούν στην αυτοπαρατήρηση και στην αυτογνωσία, όπως γιόγκα ή ταϊ-τσι….Το σώμα μας είναι έτσι φτιαγμένο, ώστε κάθε μέρα να τρέχουμε, να σκαρφαλώνουμε, να κολυμπάμε κλπ.  Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας τα έχει στερήσει αυτά.

19. Να βλέπουμε κάθε στιγμή με το χαμόγελο της ματαιότητας και της αιωνιότητας.  Κάθε μέρα χτίζουμε πάνω στην άμμο, αλλά η ουσία της ζωής δεν αλλάζει.  Η ενέργεια στο σύμπαν δεν χάνεται.  Χαμογελάμε, όλα περνούν, αλλά όλα κατ΄ουσίαν είναι και θα είναι πάντα εδώ.  Ζούμε τη ματαιότητα και την αιωνιότητα ταυτόχρονα.  Μόνον εμείς οι άνθρωποι το βιώνουμε αυτό.           Γι΄ αυτόν το λόγο, εμείς επιλέγουμε να δώσουμε νόημα στη ζωή και να ευτυχήσουμε.

20 Αγάπα χωρίς προσδοκίες