Ο οργανισμός μας για να διατηρηθεί στη ζωή, χρειάζεται ενέργεια και πρώτες ύλες, που παίρνει από τις τροφές του.

Το σώμα χρησιμοποιεί κυρίως γλυκόζη (ζάχαρη) σαν καύσιμο και για να το κάνει αυτό χρειάζεται «καταλύτη» την ορμόνη Ινσουλίνη.

Η Ινσουλίνη είναι απαραίτητη όχι μόνο για το μεταβολισμό της γλυκόζης αλλά για ολόκληρο το μεταβολισμό, αποτελώντας τη σημαντικότερη ορμόνη στην αναβολική διαδικασία του οργανισμού μας.

Στο Σακχαρώδη Διαβήτη, υπάρχει μερική (Τύπος 2) ή πλήρης έλλειψη ινσουλίνης (τύπος 1), που οδηγεί σε διαταραχή του μεταβολισμού.

Με απλά λόγια, ο διαβήτης είναι μία  χρόνια κατάσταση κατά την οποία η γλυκόζη του αίματος είτε κατά τη νηστεία είτε μεταγευματικά, λαμβάνει τιμές υψηλότερες του φυσιολογικού και οφείλεται σε μερική ή παντελή έλλειψη ινσουλίνης. Χωρίς θεραπεία θα οδηγήσει σε πολυουρία, απώλεια βάρους και μυϊκής μάζας, εύκολη κόπωση και αίσθημα κακουχίας, μια και η έλλειψη ινσουλίνης επιδρά αρνητικά σε όλες τις διαδικασίες του μεταβολισμού.   

Τρώω πολλά γλυκά! Υπάρχουν λόγοι ν’ ανησυχώ μήπως πάθω ΣΔ Τ2;

Η υπερκατανάλωση γλυκών σχετίζεται με άγχος και βουλιμία αλλά καθόλου με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου2. Τα γλυκά περιέχουν μεγάλες ποσότητες καθαρής ενέργειας με τη μορφή γλυκόζης, ευαισθητοποιώντας το πάγκρεας σε υψηλή παραγωγή ινσουλίνης. Η καθαρή γλυκόζη (ζάχαρη) των γλυκών χρησιμοποιείται γρήγορα, ενώ η κατάσταση υπερινσουλιναιμίας που έχουν εισάγει τα γλυκά  στον οργανισμό μας,  στην πραγματικότητα μας ανοίγει την όρεξη και μας παχαίνει.

Η παχυσαρκία και η έλλειψη σωματικής άσκησης είναι που σχετίζεται στενά δυστυχώς όχι μόνο με κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2, αλλά και με πολύ υψηλό κίνδυνο τόσο για καρδιαγγειακά επεισόδια όσο και για πρώιμη άνοια αλλά και για κάποιους καρκίνους.

Στεγνώνει το στόμα μου, μήπως έχω Διαβήτη;

Τα κύρια αιτία που στεγνώνει το στόμα μας είναι το άγχος, η κακή ενυδάτωση, και η κακή υγιεινή του στόματος και του πεπτικού μας συστήματος.

Δεν υπάρχουν ειδικά ή εμφανή συμπτώματα στο διαβήτη. Στεγνό στόμα στο διαβήτη συνοδεύεται ιδίως στην αρχή του, με μη συνηθισμένη δίψα, πολυουρία, κόπωση και ανεξήγητη απώλεια βάρους, ενώ υπάρχει αυξημένη όρεξη και πολυφαγία ή συχνές λοιμώξεις, κυρίως δερματικές.

 Επισημαίνεται, ότι μια απλή εξέταση πρωινού σακχάρου νηστείας δεν αποκλείει την ύπαρξη ΣΔ, ιδίως αν ανήκουμε σε ομάδες υψηλού κινδύνου

Στην οικογένειά μου δεν υπήρχε Διαβήτης, επομένως εγώ δεν κινδυνεύω να έχω.

Δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει γνωστός διαβήτης σε συγγενείς για να εμφανίσει κάποιος διαβήτη. Η παχυσαρκία έχει την υψηλότερη συσχέτιση με το διαβήτη και ιδίως η κοιλιακού τύπου (περίμετρος μέσης ≥ των 102 cm για τους άνδρες και           94 cm για τις γυναίκες).

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο για ΣΔ2;

• Όταν υπάρχει προδιάθεση (κληρονομικό ιστορικό, φυλή)
• Καθιστικός τρόπος ζωής
• Τρόπος Διατροφής (junk food, fast food).
• Ελάχιστη ή ελλιπής σωματική άσκηση
• Σωματικό βάρος αυξημένο και ιδίως το αυξημένο σπλαχνικό λίπος (Κοιλιακή Κατανομή Σωματικού Βάρους)
• Γυναίκες με Ιστορικό Διαβήτη κυήσεως ή παιδιά υπέρβαρα κατά τη γέννα.

Τα πολλά φρούτα βοηθούν ή βλάπτουν;

Στο διαβήτη επιτρέπονται όλα τα φρούτα με μέτρο… Φυσικά και όποιος τρώει πολλά φρούτα δεν εμφανίζει απολύτως κανένα αυξημένο κίνδυνο να πάθει διαβήτη, τουναντίον, κάποια φρούτα π.χ. σταφύλια, φαίνεται να ασκούν προστατευτικό ρόλο, αρκεί να προσέχουμε το βάρος μας. Ότι είναι υγιεινό δε σημαίνει ότι μπορούμε να το τρώμε απεριόριστα, γιατί παχαίνει. Προσοχή, λοιπόν, στις θερμίδες που καταναλώνουμε, διότι ακόμα και αν τρώμε βιολογικά και υγιεινά προϊόντα, η παχυσαρκία και το υπέρβαρο είναι κακοί σύμμαχοι της υγείας και αίτιο διαβήτη, καθώς και αυξημένου κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο και καρκίνο.

Είναι το Σάκχαρο ˝ Ύπουλο˝, όπως σοφά λέει ο λαός μας;

Ναι!  Διότι, ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 για χρόνια δεν εμφανίζει συμπτώματα.

Ο μέσος χρόνος διάγνωσης και θεραπείας του είναι 7 ως 9 χρόνια από την έναρξή του (από μελέτες που υπάρχουν σε υγειονομικά αναπτυγμένες χώρες), με κύρια αιτία διάγνωσης κάποια από τις επιπλοκές του. Δυστυχώς, οι επιπλοκές του και ιδίως η γήρανση των αγγείων (αθηροσκλήρωση) ξεκινούν νωρίτερα από τη διάγνωσή του με τραγικά μακροχρόνια αποτελέσματα.

Είναι, λοιπόν, πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση στο στάδιο του προδιαβήτη, γιατί εκεί, μόνο με αλλαγή στον τρόπο ζωής και διατροφής είναι τόσο ο Διαβήτης όσο και οι επιπλοκές του αναστρέψιμα.

Ποιες ηλικίες κινδυνεύουν για ΣΔ2;

Η έναρξη και εξέλιξη του ΣΔ2 είναι αργή, με μέση ηλικία διάγνωσης 40-50 έτη.

Τα τελευταία χρόνια μαζί με την αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας, δυστυχώς, έχουμε πλέον αυξανόμενα περιστατικά ΣΔ2, όπου και σε παιδιά και σε εφήβους στην πλειοψηφία συνδυάζεται με κοιλιακή παχυσαρκία.

Τα φάρμακα του Διαβήτη παχαίνουν;

Η κατανάλωση πολλών θερμίδων, ακόμα και από “υγιεινές τροφές” είναι αυτό που παχαίνει.

Είναι αλήθεια πως ένας αρρύθμιστος διαβήτης, όταν ρυθμισθεί, αν δεν προσαρμοσθεί η διατροφή σε κατάλληλες θερμίδες, θα οδηγηθούμε σε αύξηση βάρους.

Είναι επίσης αλήθεια, ότι κάποιες θεραπευτικές επιλογές αυξάνουν το βάρος, κάποιες είναι ουδέτερες και κάποιες το μειώνουν. Η σύγχρονη θεραπευτική φαρέτρα στο διαβήτη παρέχει μεγάλες δυνατότητες. 

 Υπάρχουν ‘’Εναλλακτικές’’ Θεραπείες για το Διαβήτη;

Εναλλακτικές θεραπείες, πλην της συστηματικής άσκησης και της απώλειας βάρους με τη σωστή διατροφή, δεν έχουν καμία αποδεδειγμένη ωφέλεια σε ασθενείς με ΣΔ. Η διακοπή κλασσικής αγωγής, τουναντίον, για οποιαδήποτε «εναλλακτική» θεραπεία, στην καλύτερη περίπτωση οδήγησε στο νοσοκομείο, στη χειρότερη στο θάνατο.

Σαν ‘’συμπληρωματικές’’ θεραπείες για να βοηθηθούν συγκεκριμένα προβλήματα (π.χ. ομοιοπαθητική, βελονισμός, βότανα, κλπ.), καλό είναι πριν εφαρμοσθούν να υπάρχει επικοινωνία θεραπευτή-ασθενούς με τον ειδικό γιατρό.

Η θεραπεία θα πρέπει να μην επηρεάζει με κανέναν τρόπο, τη ρύθμιση του σακχάρου (υπέρ – υπογλυκαιμίες).

Υπάρχει, λοιπόν, τρόπος να προλάβω το διαβήτη με τις επιπλοκές του χωρίς φάρμακα;

Η ενσωμάτωση της ήπιας άσκησης (30’) στον καθημερινό τρόπο ζωής, σε συνδυασμό με την αύξηση της κατανάλωσης των φυτικών ινών και μια μικρή απώλεια βάρους (5-10%), έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει αποφασιστικά στη μείωση (μέχρι 58%) του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη. Μειώνονται όλες σχεδόν οι μακροχρόνιες επιπλοκές και ο καρδιαγγειακός κίνδυνος, ακόμα και ο κίνδυνος άνοιας, αρκεί  η προσπάθεια να γίνεται συστηματικά και αν είναι δυνατόν, δια βίου.