Διαβήτης & Λοιμώξεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στην ευαίσθητη περιοχή

741

Οι φλεγμονές στην ευαίσθητη περιοχή κατά τους θερινούς μήνες ταλαιπωρούν πολλές γυναίκες. Οι εντοπίσεις τους μπορεί να είναι οι ακόλουθες: α) μολύνσεις που αφορούν το αιδοίο (την εξωτερική περιοχή γύρω από την είσοδο του κόλπου), β) την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη (κατώτερο ουροποιητικό), γ) τον κόλπο και τον τράχηλο της μήτρας, δ) το ενδομήτριο, δηλαδή το βλεννογόνο που καλύπτει το εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας και τις σάλπιγγες. Οι λοιμώξεις σε αυτές τις ανατομικές εντοπίσεις είναι συχνές και πολλές φορές οδηγούν τη γυναίκα στο γυναικολόγο.

 

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης, αλλά επίσης και των λιπιδίων και των πρωτεϊνών. Η πάθηση αυτή συμβαίνει είτε λόγω ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Στη χώρα μας, το 6% του γενικού πληθυσμού πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη. Όσο το σάκχαρο παραμένει αυξημένο και δεν ρυθμίζεται, αυξάνεται και η πιθανότητα φλεγμονών και εμφάνισης ουρολοιμώξεων.

 

Οι λοιμώξεις αυτές προκαλούνται από μικροοργανισμούς, από τους οποίους οι πιο συνηθισμένοι είναι οι μύκητες, οι τριχομονάδες, μικρόβια αερόβια και αναερόβια, ειδικά στην περίπτωση της κυστίτιδας, το συχνότερα απαντώμενο μικρόβιο είναι το κολοβακτηρίδιο, καθώς και ιοί.

 

Οι μύκητες δημιουργούν υγρά άσπρα, παχύρρευστα και τυρώδη επιστρώματα σε κόλπο και τράχηλο. Μεταδίδονται, κυρίως, με τη σεξουαλική επαφή.  Παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους είναι η κακή τοπική υγιεινή, η χρήση αντιβιοτικών, τα στενά ρούχα, τα συνθετικά εσώρουχα, ακόμα και η παραμονή με βρεγμένο μαγιό. Μεγάλη συχνότητα γυναικών παρουσιάζουν μύκητες στην εγκυμοσύνη.

 

Οι τριχομονάδες, μεταδίδονται και αυτές από τη σεξουαλική επαφή. Χαρακτηρίζονται από υγρά κίτρινο-πράσινα και δύσοσμα. Άλλοι μικροοργανισμοί που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή είναι τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα, καθώς και ιοί,  όπως ο έρπης των γεννητικών οργάνων και τα  κονδυλώματα.

Όσον αφορά τις κυστίτιδες, πέρα από τη σεξουαλική δραστηριότητα, που κατά τη διάρκεια των διακοπών τους θερινούς μήνες τείνει να αυξάνεται, υπάρχουν και άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες.

Αυτοί είναι οι ακόλουθοι:

α) η ζέστη, που επηρεάζει το pH του κόλπου και ευθύνεται και για την εμφάνιση κολπίτιδων

β) η αυξημένη εφίδρωση που έχει σα συνέπεια τη μείωση παραγωγής ούρων

γ) η κολύμβηση σε βρώμικη θάλασσα

δ) η παραμονή με το βρεγμένο μαγιό (η πτώση της θερμοκρασίας στην περιοχή γύρω από την ουρήθρα μειώνει τη φυσική άμυνα της περιουρηθρικής περιοχής)

ε) και τέλος, η ελλιπής τήρηση των κανόνων υγιεινής

 

Οι φλεγμονές παρουσιάζονται με αυξημένη κολπική έκκριση, δηλαδή αυξημένα υγρά, τα οποία μπορεί να είναι παχύρευστα λευκά ή πρασινοκίτρινα και δύσοσμα, τσούξιμο ακόμα και στην ούρηση, συχνοουρία, φαγούρα λίγο ή πολύ έντονη, ερυθρότητα, οίδημα, μερικές φορές και πόνο, κυρίως στην επαφή, αλλά και πόνο στο υπογάστριο, στην περίπτωση που η φλεγμονή αφορά το ενδομήτριο ή τις σάλπιγγες.

Στο μυκόπλασμα και τα χλαμύδια  συχνά δεν εμφανίζονται συμπτώματα, αλλά επηρεάζουν τη γονιμότητα, γιατί εάν προκαλέσουν σαλπιγγίτιδα μπορεί να είναι υπεύθυνα  ακόμα και για στειρότητα. Ο έρπης είναι ιός που προκαλεί μικρές φουσκάλες και έλκη στο αιδοίο. Χαρακτηρίζεται από κνησμό, πόνο και τσούξιμο. Τα κονδυλώματα είναι θηλώδεις προσεκβολές στο αιδοίο, στον κόλπο ή στον τράχηλο. Ορισμένοι τύποι ενοχοποιούνται  για δυσπλασίες (προκαρκινικές αλλοιώσεις) και καρκίνο στον τράχηλο και το αιδοίο.  Γι’ αυτό και είναι αναγκαίο το τεστ Παπ από την ηλικία που ξεκινά η σεξουαλική δραστηριότητα της γυναίκας.

 

Προκειμένου να διαπιστωθεί αν υπάρχει πρόβλημα στην ευαίσθητη περιοχή, πρέπει να διενεργηθούν κάποιες εξετάσεις.  Η καλλιέργεια κολπικού και τραχηλικού υγρού θα αποκαλύψει το υπεύθυνο μικρόβιο, ώστε να δοθεί η κατάλληλη θεραπεία. Στην περίπτωση κυστίτιδας, απαραίτητη είναι η γενική εξέταση ούρων και αν χρειαστεί, ουροκαλλιέργεια και αντιβιόγραμμα. Για τη θεραπεία των μυκήτων, χορηγούνται αντιμυκητιασικά φάρμακα από το στόμα ή κολπικά υπόθετα ή κρέμες, για τις τριχομονάδες, το μυκόπλασμα και τα χλαμύδια κατάλληλη αντιβίωση, για τον έρπητα ειδικά φάρμακα και για τα κονδυλώματα τοπική θεραπεία.

 

Όλες οι παραπάνω μολύνσεις μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή και οφείλονται επίσης στην κακή υγιεινή και στην κακή γενική κατάσταση του οργανισμού.  Χρειάζονται, λοιπόν, καλές συνθήκες υγιεινής, φροντίδα του εαυτού μας και προσοχή στην ερωτική μας ζωή.  Επίσης, είναι αναγκαία η χρήση του προφυλακτικού στις «εφήμερες» σχέσεις και είναι απαραίτητη η επίσκεψη στο γυναικολόγο, όταν τα υγρά στον κόλπο είναι αυξημένα και δύσοσμα,  υπάρχει πόνος στο υπογάστριο, δυσουρία ή πόνος στην επαφή. Τέλος, κάθε χρόνο είναι απαραίτητο το τεστ Παπ για τις γυναίκες που έχουν ξεκινήσει τη σεξουαλική τους ζωή.

 

Γενικές Προφυλάξεις

  1. Κατά τη σεξουαλική επαφή να γίνεται χρήση προφυλακτικού.
  2. Εάν η γυναίκα έχει κολπίτιδα και οι επαφες γίνονται χωρίς προφυλακτικό, χρειάζεται να πάρει θεραπεία και ο σύντροφος.
  3. Οι κολπικές πλύσεις αλλοιώνουν το pΗ του κόλπου και προδιαθέτουν στην εμφάνιση κολπίτιδων. Πλύσεις να πραγματοποιούνται καθημερινά εξωτερικά με ουδέτερα – μη ερεθιστικά προϊόντα.
  4. Σερβιετάκια να χρησιμοποιούνται αν δεν αυξάνουν την τοπική υγρασία και δεν είναι ερεθιστικά. Υγιεινά είναι τα βαμβακερά λευκά εσώρουχα. Αποφύγετε τη χρήση συνθετικών εσωρούχων και στενών παντελονιών, καθότι αυξάνεται η τοπική υγρασία, με αποτέλεσμα την εμφάνιση μυκήτων.
  5. Το σκούπισμα της ευαίσθητης περιοχής θα πρέπει να γίνεται πάντα με φορά από εμπρός προς τα πίσω, για να μη μεταφέρονται μικρόβια από τον πρωκτό.
  6. Σημαντική είναι η πόση άφθονου νερού, καθότι αυξάνεται η διούρηση, οπότε και ξεπλένεται καλά η ουροδόχος κύστη.
  7. Κατά την ούρηση, η ουροδόχος κύστη θα πρέπει να κενώνεται πλήρως.  Σε καμιά περίπτωση δε θα πρέπει να αναστέλλεται η ανάγκη για ούρηση για να κάνετε κάτι άλλο πρώτα.
  8. Απαραίτητη η ούρηση αμέσως μετά τη σεξουαλική επαφή.  Με τον τρόπο αυτό αποβάλλονται τα περισσότερα μικρόβια από την ουρήθρα.
  9. Η πισίνα είναι συνήθως ασφαλής για τις λουόμενες.  Καλό είναι να κάνετε ντους  πριν μπείτε και αφού βγείτε από την πισίνα. Επίσης, καλό είναι να ξαπλώνετε σε ατομική στεγνή και καθαρή πετσέτα και όχι στο πλακόστρωτο της πισίνας.
  10. Αλλάζετε μαγιό, αν μείνουμε όλη την ημέρα στη θάλασσα και πριν φορέσετε τα ρούχα για να φύγετε.
  11. Αποφύγετε το έντονο κολύμπι και τις καταδύσεις, διότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της υπογλυκαιμίας, που μπορεί να είναι δύσκολα αντιμετωπίσιμος στο νερό.
  12. Να έχετε πάντα μια ισοθερμική τσάντα με παγοκύστη, για να διατηρείτε πάντα σε δροσερό χώρο τις ταινίες σακχάρου και τις ενέσεις ινσουλίνης.
  13. Να πίνετε πολλά νερά.