Mια ουσία που έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία του διαβήτη Τύπου 2 είναι το νέο όπλο που η επιστήμη επιστράτευσε πρόσφατα στον «πόλεμο» κατά της παχυσαρκίας.

Ο λόγος για τη λιραγλουτίδη, που χορηγείται υποδόρια, ρυθμίζει την όρεξη και μειώνει την επιθυμία μας για συγκεκριμένες τροφές που προκαλούν εξάρτηση.

Έτσι, συμβάλλει αποφασιστικά όχι μόνο στην απώλεια βάρους, αλλά και στη διατήρηση του χαμένου βάρους.

Τα ποσοστά της παχυσαρκίας σε παγκόσμιο επίπεδο διπλασιάζονται κάθε πέντε χρόνια, με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό φορτίο για τους πάσχοντες και τις κοινωνίες, που περιλαμβάνει από μειωμένη παραγωγικότητα και διακρίσεις (στο σχολείο ή στο χώρο εργασίας) έως και αυξημένη νοσηρότητα ή θνησιμότητα.

Η παχυσαρκία είναι μια χρόνια και πολυπαραγοντική νόσος που απαιτεί πολυεπίπεδη προσέγγιση και ένα μοντέλο χρόνιας νόσου στην αντιμετώπισή της- από αυτό το μοντέλο δε θα μπορούσε να λείπει η φαρμακευτική αγωγή.

Οι παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, όπως η δίαιτα και η άσκηση, που αποτελούν μέρος κάθε προσπάθειας απώλειας βάρους, πολλές φορές δεν αρκούν ώστε τα παχύσαρκα άτομα να επιτύχουν και να διατηρήσουν υγιές σωματικό βάρος.       Σ’ αυτό το σημείο, σημαντική βοήθεια έρχεται να προσφέρει η ουσία λιραγλουτίδη.

Τι είναι;

Η λιραγλουτίδη είναι ένα ανάλογο του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1), μια ορμόνη που απελευθερώνεται ως απόκριση στην πρόσληψη τροφής. Παρόμοια με το GLP-1, η λιραγλουτίδη 3.0 mg, πηγαίνει στον υποθάλαμο του εγκεφάλου, αυξάνει τον κορεσμό και μειώνει την όρεξη. Έτσι, αυτός που τη λαμβάνει δεν επιθυμεί τροφή, μειώνει την ημερήσια πρόσληψή του σε θερμίδες και χάνει βάρος.

Η λιραγλουτίδη 3.0 mg χορηγείται μία φορά ημερησίως, οποιαδήποτε στιγμή, ανεξάρτητα από τα γεύματα.  Μπορεί να εγχυθεί στην κοιλιά, στο μηρό ή στο βραχίονα.  Η θέση και η ώρα της ένεσης μπορούν να αλλάξουν χωρίς προσαρμογή της δόσης.  Εν τούτοις, είναι προτιμότερο το να εγχύεται περίπου στην ίδια ώρα κάθε μέρα.

Σύμφωνα με τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, με την ένεση της λιραγλουτίδης, κάποιος μπορεί να χάσει έως και το 8% του σωματικού του βάρους.

Μία απώλεια του 5-10% του σωματικού μας βάρους μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, βελτιώνει σημαντικά τα επίπεδα των λιπιδίων, της αρτηριακής πίεσης και της υπνικής άπνοιας, φρενάρει την εξέλιξη του προδιαβήτη σε διαβήτη και βελτιώνει τη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Διατήρηση των χαμένων κιλών

Η λιραγλουτίδη βοηθά, επίσης, τον ασθενή να κερδίσει το σημαντικότερο στοίχημα σε σχέση με το αδυνάτισμα – να διατηρήσει την απώλεια των κιλών που έχουν χαθεί.  Είναι χαρακτηριστικό, ότι μέσα σε πέντε χρόνια από την απώλεια βάρους, οι 9 στους 10 όσων αδυνατίζουν ξαναγυρίζουν στο βάρος που είχαν πριν την έναρξη της προσπάθειας, ακόμη κι αν συνεχίζουν τη δίαιτα και την άσκηση.

Ένδειξη

Η λιραγλουτίδη 3.0 mg ενδείκνυται ως συμπληρωματική αγωγή σε μια δίαιτα χαμηλών θερμίδων και σε αυξημένη σωματική δραστηριότητα για τον έλεγχο του βάρους σε ενήλικες ασθενείς με αρχικό Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) μεγαλύτερο ή ίσο από 27 και τουλάχιστον έναν παράγοντα νοσηρότητας που σχετίζεται με την παχυσαρκία (π.χ. αρτηριακή υπέρταση, υπερλιπιδαιμία).

Συνταγογραφείται, ωστόσο, δεν αποζημιώνεται από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Κι όλα αυτά, με ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες και με τεκμηριωμένη ασφάλεια.

ΒΟΧ/ Λιραγλουτίδη και Διαβήτης Τύπου 2

Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που λαμβάνουν λιραγλουτίδη σε συνδυασμό με μια σουλφονυλουρία ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας μπορεί να ελαττωθεί με μείωση της δόσης της σουλφονυλουρίας.

Η προσθήκη της λιραγλουτίδης στην αγωγή των ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία με ινσουλίνη δεν έχει αξιολογηθεί.