Το διαβητικό πόδι είναι ένα σύνδρομο που περιλαμβάνει ποικίλες βλάβες, οι οποίες προκαλούνται προοδευτικά από το σακχαρώδη διαβήτη και εντοπίζονται στο περιφερικό τμήμα του ποδιού (κυρίως δάχτυλα και πατούσα).

Τρεις είναι οι κύριες βλάβες στο σώμα μας, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία του διαβητικού ποδιού:  H βλάβη των νευρικών ινών (διαβητική νευροπάθεια), η μειωμένη κυκλοφορία του αίματος (βλάβη των αρτηριών της περιοχής) και οι λοιμώξεις (μολύνσεις).  Πρώτα απ’ όλα, είναι εύκολο να καταλάβουμε, ότι η μειωμένη κυκλοφορία του αίματος στην περιοχή αυξάνει τον κίνδυνο δημιουργίας πληγών ή νεκρώσεων και εμποδίζει την ίασή τους. Έπειτα, επειδή βλάπτονται οι περιφερικές νευρικές ίνες, μπορεί να μην αντιλαμβανόμαστε τυχόν τραυματισμούς και να μην προστατευόμαστε. Παράλληλα, η βλάβη των νευρικών ινών μπορεί να είναι υπεύθυνη για σοβαρές παραμορφώσεις του ποδιού, οι οποίες αλλάζουν τον τρόπο στήριξης και βάδισης, αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμών.  Ως τρίτο αναφέρεται, ότι η μακροχρόνια υπεργλυκαιμία αυξάνει την ευπάθεια σε λοιμώξεις (μολύνσεις).

Η χαρακτηριστικότερη βλάβη είναι η πληγή στα σημεία πίεσης ή στην περιφέρεια του ποδιού. Γι’ αυτόν το λόγο, τα άτομα με διαβήτη δεν πρέπει να λησμονούν ή να υποτιμούν τους κινδύνους από μια πληγή ή μια νέα (ακόμα και φαινομενικά αθώα) βλάβη στα πόδια τους, αλλά να φροντίζουν άμεσα να τους εξετάσει ο γιατρός τους. Ακόμα και οι κάλοι, οι φουσκάλες και άλλες βλάβες μπορεί προοδευτικά να οδηγήσουν σε επικίνδυνες πληγές. Γενικά, ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος, όταν διαπιστώνονται ανώμαλο σχήμα της πληγής, πόνος και κρύο πόδι.

Αντίθετα, το διαβητικό πόδι μπορεί να προληφθεί με την καλή ρύθμιση της γλυκόζης, τη διακοπή του καπνίσματος, την αντιμετώπιση της υπέρτασης και της αυξημένης χοληστερόλης του αίματος και προπαντός με τη σχολαστική υγιεινή, την περιποίηση και την τακτική προληπτική ιατρική εξέταση των ποδιών.  Η καθημερινή φροντίδα των ποδιών περιλαμβάνει λεπτομερή έλεγχό τους για νέες βλάβες, πλύσιμο, αποφυγή της υγρασίας ανάμεσα στα δάχτυλα και αλλαγή καλτσών. Χρειάζεται προσοχή κατά το κόψιμο των νυχιών για την αποφυγή τραυματισμών. Επίσης, χρειάζεται αποφυγή του υπερβολικά καυτού νερού, αλλά και της επαφής των ποδιών με σόμπες και άλλα θερμαντικά σώματα.  Ο γιατρός μπορεί να καθοδηγήσει τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη και να προσφέρει αναλυτικότερες συμβουλές.

Τα άτομα με διαβήτη δεν πρέπει ποτέ να βαδίζουν ξυπόλητα. Τα παπούτσια τους χρειάζεται να εφαρμόζουν σωστά. Το καλύτερο είναι να έχουν κορδόνια ή ταινίες συγκράτησης, να μην έχουν πολύ ψηλό τακούνι, να διαθέτουν σχετικά άκαμπτη σόλα και να είναι ευρύχωρα για τα δάχτυλα. Τέλος, ένας σχετικά μικρός αριθμός ατόμων με σοβαρότερες παραμορφώσεις και βλάβες ποδιών χρειάζεται εξειδικευμένα παπούτσια στα μέτρα τους. Τα παπούτσια αυτά πρέπει να κατασκευάζονται κάθε φορά με προσοχή από έμπειρο κατασκευαστή σε συνεννόηση με το γιατρό του ατόμου.