Έγινε γνωστός το 1999, όταν το απροετοίμαστο να δεχθεί τα άτομα με αναπηρία ελληνικό κράτος παρ’ ολίγο να του στερήσει το δικαίωμα να κρατήσει την ελληνική σημαία ως σημαιοφόρος, αν και ήταν αριστούχος της τάξης του. Σήμερα, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι πια ψυχίατρος και σεξολόγος, ενώ στις πρόσφατες ευρωεκλογές κατήγαγε μια σαρωτική νίκη, κόβοντας το νήμα ως ο πρώτος σε σταυρούς Ευρωβουλευτής. Είναι, επίσης, Πρόεδρος του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας i-living. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος είναι ένας άνθρωπος –σύμβολο, ένας πραγματικός μαχητής που έχει καταφέρει να συντρίψει τις προκαταλήψεις σε βάρος των ατόμων με αναπηρία. 

Εκλεγήκατε πρώτος σε σταυρούς Ευρωβουλευτής. Ποιοι είναι οι στόχοι και οι προτεραιότητές σας από αυτή τη θέση;

Μετά από 3 μήνες από το πέρας των εκλογών, ο αρχικός ενθουσιασμός και η χαρά που ένιωσα με αυτό το μεγάλο αποτέλεσμα έχει μείνει πίσω και αυτό που υπάρχει τώρα είναι η αίσθηση της ευθύνης και η εντολή της δουλειάς που μου ανέθεσαν οι συμπολίτες μου. Σηκώσαμε λοιπόν μανίκια οι συνεργάτες μου τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Βρυξέλλες, αναζητώντας με υπευθυνότητα πολιτικές, οι οποίες προοδευτικά θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό των Ελλήνων και των υπολοίπων Ευρωπαίων πολιτών. Η πολιτική μου στάση δεν εξυπηρετεί αμιγώς τα ελληνικά ζητήματα, αλλά διαμορφώνει συνολικά τις νέες συνθήκες και προοπτικές για όλους τους Ευρωπαίους.

Ήδη από τις επιτροπές που βρίσκομαι έχω θέσει ερωτήσεις στους αντίστοιχους Ευρωπαίους επιτρόπους, έχω θέσει τροπολογίες σε υπό διαμόρφωση νομοθεσίες, έχω έρθει σε επαφή με ξένους διπλωμάτες τόσο στην Ελλάδα όσο και στις Βρυξέλλες για ελληνικά ζητήματα και γενικά έχω μια έντονη κινητικότητα, γιατί θέλω να φέρω μια θετική αλλαγή από τη θέση που βρίσκομαι. Και για να μιλήσω πιο ουσιαστικά, νέα εκπαιδευτικά εργαλεία, όπως η ενίσχυση της on-line εκπαίδευσης και η προνομιακή αντιμετώπιση των περιφερειών που δέχονται ασύμμετρα κύματα μεταναστών και προσφύγων, είναι μερικά από τα θέματα που έχω επεξεργαστεί αυτήν την περίοδο.

Πόσο μακρινός είναι για τη χώρα μας ο στόχος της ανεξάρτητης διαβίωσης; 

Έχουμε ήδη καθυστερήσει κάποιες δεκαετίες ως χώρα όσον αφορά την Ανεξάρτητη Διαβίωση, άρα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να τεθεί από κανέναν ως μακροπρόθεσμος στόχος. Είναι κάτι που έπρεπε να είχε γίνει χτες, εφόσον η Ελληνική Βουλή το ψήφισε το 2012 στη Σύμβαση των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ. Υπάρχει στην ατζέντα της σημερινής κυβέρνησης και αισιοδοξώ πως το θέμα είναι πλέον μόνο διαδικαστικό και θα δούμε άμεσα σχετικές θεσμοθετήσεις που θα βάλουν σε εφαρμογή συστήματα Ανεξάρτητης Διαβίωσης.

Ποια είναι η αποστολή του οργανισμού i-living;

Είναι ξεκάθαρο πιστεύω από το όνομα του Οργανισμού Ανεξάρτητης Διαβίωσης Ελλάδας           i-living, ο λόγος της ίδρυσης είναι η διάδοση κι η θεσμοθέτηση της Ανεξάρτητης Διαβίωσης στη χώρα μας. Ένας στόχος που έχει τέσσερις άξονες επίτευξης που πρέπει να προωθούμε παράλληλα. Χρειάζεται να ενημερώνουμε την ευρύτερη κοινωνία για το δικαίωμα των ανάπηρων στην Ανεξάρτητη Διαβίωση, να διαδίδουμε και να εκπαιδεύουμε τους ίδιους τους ανάπηρους πάνω στις αρχές που διέπουν την Ανεξάρτητη Διαβίωση, να κάνουμε επαφές, να ενημερώνουμε και να συνεργαζόμαστε με το επίσημο ελληνικό κράτος και τους εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς για την άμεση επίτευξη του βέλτιστου συστήματος Ανεξάρτητης Διαβίωσης. Τέλος, να αντλούμε πληροφορίες και να συνεργαζόμαστε με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς οργανισμούς Ανεξάρτητης Διαβίωσης, αλλά και με κάθε ελληνικό οργανισμό ανάπηρων που ενδιαφέρεται για το θέμα.

Ως νέος επιστήμονας βλέπετε πολλούς συναδέλφους και συνομήλικούς σας να φεύγουν στο εξωτερικό. Τι θα μπορούσε να γίνει για να ανακοπεί το  brain drain; 

Μου αρέσει να είμαι αισιόδοξος και θέλω να δημιουργώ ένα θετικό αφήγημα σε κάθε δύσκολη πραγματικότητα. Είναι αλήθεια πως από την αρχή τις οικονομικής ύφεσης περίπου 500.000 νέοι έφυγαν στο εξωτερικό. Αυτή όμως την ιστορία πρέπει να σταματήσουμε να την επαναλαμβάνουμε και να ξεκινήσουμε να μιλάμε για το brain gain. Και πρώτο βήμα για να γίνει αυτό είναι να αλλάξει η νοοτροπία ότι τίποτα δεν αλλάζει στην Ελλάδα.

Έχουμε πολύ καλές δεξαμενές και έμψυχο υλικό για να δημιουργήσουμε θαύματα. Αυτό που λείπει είναι η οργάνωση, αλλά και η ικανότητα να εργαστούμε ομαδικά. Θεωρώ, ότι η μεγαλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε για να ενισχυθεί αυτή η επιστροφή νέων είναι η επένδυση στην ερευνητική εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα, καθώς και η ανάπτυξη της ψηφιακής πολιτικής, ώστε να καταφέρουμε να γίνουμε πρωτοπόροι σε αυτόν τον τομέα. Η νέα κυβέρνηση έχει δείξει πως αυτό το μέλλον το έχει δει και το κάνει πραγματικότητα από σήμερα.

Η Ψυχιατρική πώς μπήκε στη ζωή σας; 

Από μικρός είχα μια έφεση στο να μπορώ να καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Μπαίνοντας λοιπόν στην Ιατρική ήρθε σχεδόν αυτόματα η επιλογή της ειδικότητας που τελικά θα διάλεγα στο μέλλον. Αυτή η έφεση οριοθετήθηκε, απέκτησε επιστημονική υπόσταση και έγινε η καλύτερη βάση, ώστε ακόμα και σήμερα, μετά από 6 μήνες που έχω αφήσει τη θέση του επιμελητή Β΄ από το Αττικό Νοσοκομείο όπου δούλευα, να έχω τους ασθενείς μου οι οποίοι ζητάνε την ιατρική μου συμβουλή.

Ξέρετε αυτό είναι μια μεγάλη ανταμοιβή, γιατί στο τέλος της ημέρας ξέρεις ότι έχεις κάνει κάτι καλό σε μερικούς ανθρώπους και έχεις βοηθήσει έστω και λίγο (ή και πολύ) να βελτιωθεί η καθημερινότητά τους.

Με αυτό το σκεπτικό έθεσα υποψηφιότητα. Αυτό το καλό που πιστεύω πως μπορώ να κάνω, θέλω να το κάνω με διαφορετικό τρόπο για πολλούς συμπολίτες μου. Βέβαια, από την θέση που κατέχω τώρα χρειάζεται μια διαφορετική, πιο πολύπλοκη, αλλά και πιο προσεκτική προσέγγιση για να φτάσεις στο αποτέλεσμα που επιθυμείς και πάλι δεν ξέρεις αν θα πετύχεις τον στόχο σου. Σας το λέω με το χέρι στην καρδιά. Η ψυχιατρική έχει πραγματικές διόδους θεραπείας.

Μιλήστε μας για την ψυχική υγεία στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης.

Η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα υψηλότερα συστήματα διαχείρισης της ψυχικής υγείας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το πρόβλημα βρίσκεται στην υποστελέχωση των μονάδων και όχι στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Οι περισσότεροι που εμπλέκονται με την ψυχική υγεία στην Ελλάδα έχουν μια εξαιρετική υπευθυνότητα απέναντι στους θεραπευόμενους που έχουν ανάγκη υποστήριξης. Και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά πρόσφατες μετρήσεις που έχουν γίνει και αποτυπώνουν αυτό το αποτέλεσμα.

Σίγουρα αυτό που χρειάζεται είναι να ενισχυθεί περισσότερα ο πυλώνας της υγείας σε εθνικό επίπεδο και να ενισχυθούν οι κατ’ οίκον υπηρεσίες υγείας. Ένα πολύ καλό βήμα έγινε με την πρόσφατη ανακοίνωση από τον υπουργό Εσωτερικών κ. Θεοδωρικάκο, ότι η “βοήθεια στο σπίτι” όχι μόνο δεν θα καταργηθεί, αλλά θα ενισχυθεί η λειτουργία της.

Ενθουσιαστήκατε όταν ενημερωθήκατε για την εκστρατεία “diabetes challenge”. Tι θεωρείτε ξεχωριστό σε σχέση με αυτήν την καμπάνια; 

Πραγματικά, η εκστρατεία “diabetes challenge” αποτελεί μια πολύ καινοτόμο πρωτοβουλία, αφού με  γρήγορο και έξυπνο τρόπο δείχνει ότι ο έλεγχος και η πρόληψη του αυξημένου σακχάρου στο αίμα αποτελεί μια απλή διαδικασία. Μια διαδικασία που αν γίνει σωστά, μπορεί να προλάβει πολλές αρνητικές επιπτώσεις. Επιπτώσεις όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο, γιατί τα οικονομικά οφέλη από την πρόληψη αυτής της ασθένειας που χτυπάει σε διαφορετικά επίπεδα την ανθρώπινη υγεία είναι μεγάλα.

Ανταποκρίθηκα με χαρά στην πρόσκληση, για να δείξω ότι είναι τόσο απλό, αλλά και αναγκαίο για όλους.

Θα λάβετε μέρος;

Φυσικά και θα λάβω μέρος και καλώ τους πάντες να ευαισθητοποιηθούν.